Morgunn - 01.06.1934, Qupperneq 121

MORGTINN
115
þó það væri satt, þá væri það ekkert í samanburði við hitt,
er menn taka að telja sér trú um, að þeir séu því sem næst
almáttugir og í raun og veru sé öll barátta glapsýn og
heilaspuni. Þeir hyggjast yfirvinna vanmátt mannsins
blátt áfram með því að telj a sér trú um að hann sé
ekki til.
En svo einkennilegt sem þetta fyrirbrigði mann-
lífsins er, þá eru þó ýmsar aðrar varnir veikleikans merki-
legri. Um öll Austurlönd eru trúarflokkar, sem fyrst
og fremst fást við þessi efni. Ýmsir íslendingar hafa
haft nokkur kynni af stefnum eins og guðspekinni og
yoga-kenningum Indverja. Þær kenningar eru reistar á
þeirri trú, að menn geti yfirunnið veikleika sinn með því
að iðka sérstakar aðferðir og æfingar til þess að höndla
hinn dulda kraft tilverunnar. Nú skal eg ekkert um það
segja, hvort þessir menn hafa rekist á einhver veru-
lega merkileg náttúrulög í hinni aldagömlu leit sinni á
þessum brautum. Mér dettur ekki í hug að neita því,
af því að eg hefi ekki næga þekkingu til þess að segja
af eða á. Og mér er nær að halda, að ýmsum mönnum sé
Það gefið, að framkvæma þau verk, sem fyr á tímum
voru nefnd kraftaverk. En hitt veit allur heimurinn, að
ef þeir eru þess megnugir, þá hafa þeir ekki gagnað ver-
óldinni hið allra minsta með uppgötvununr sínum. Þótt
bað væri satt, sem sagt er t. d. um kunnáttumenn Ind-
verja, semtalið er að geti látið grafa sig í jörðu og haldi
Hfi, þótt þeir liggi þar vikum saman, eða gjöra aðra
hluti, sem eru jafnöndverðir við aðra þekkingu, þá sann-
aði sú staðreynd eingöngu hinn forna kristna sannleika,
að hið mikilvægasta í sambandi við krafta mannsins er
okki hvað þeir eru miklir, heldur í hvaða átt þeim er
beitt. Öll kraftaverk allra þjóðsagna veraldarinnar eru
hismi, ef mennirnir eru jafnómerkilegar verur þrátt fyrir
Þau. Indverjar eru enn með aumustu og vansælustu Þ.ióð-
oni heimsins, þótt því hafi verið trúað — og það ef til vill
^neð réttu — að öldum saman hafi verið þar í landi
8*