Morgunn - 01.06.1934, Page 123

MORGUNN
117
hann ætti, og að eiga hugrekki til þess að framselja
líkama sinn til þess að hann yrði brendur, ef honum þætti
ekkert vænt um það, sem hann fórnaði þessu fyrir. Höf-
undur Magnificent Obsession ræður mönnum til þess að
herma eftir Kristi og gjöra það sem gott er í því skyni
að öðlast annað fyrir það í staðinn. Sú hugsun er heiðin-
dómurinn sjálfur. Sú persóna spurði aldrei um, hvað
mörg góðverk menn gerðu, heldur um, hvaða hugarfar
væri á bak við athafnir þeirra.
Sennilegt er, að ekki sé hið allra minsta gagn að
því fyrir nokkurn mann, að ætla sér í nokkuru atriði að
herma eftir nokkuru andlegu stórmenni í því skyni að
gjöra sjálfan sig að veglegri persónu. Þar fyrir eru ekki
hinar miklu fyrirmyndir oss gagnslausar. Því að þótt vér
getum aldrei oss til gagns hermt eftir verkum þeirra,
þá megum vér af þeim læra, að það skiftir máli hvaða
tegund af hvötum vorum vér leggjum rækt við.
Maðurinn er takmarkalaust samsett vera. Og hvatir vor-
ar eru eins margvíslegar og áhrifin eru óendanleg, sem
að oss steðja. Og hinn mikli vandi mannlífsins er ekki sízt
í því fólginn, að taka við sumum áhrifunum og byrgja
önnur úti. Það er alveg rétt, sem bent er á í sögunni, sem
hér hefir verið sagt frá, að vér þurfum að læra sérstaka
tegund af andlegri einangrun — insulation. Hugur vor
er oftast tvístraður og klofinn. Og ef vér getum nokkuð
lært af hinum frábærlegustu sálum jai’ðarinnar, þá ætti
Það að vera það, að afl þeirra hefir ekki falist í því, að
beir hafi beitt nokkurum sérstökum aðferðum til þess
að geta drukkið inn í sig hinn hulda kraft, aðra en þeirri
aðferð, að stefna látlaust sál sinni að því, s e m þ e i m
þótti vænt um. — Um höfund kristninnar má að
ftiinsta kosti tvímælalaust segja, að fyrir honum sé þetta
bungamiðjan. Hann hefir ekki nokkura trú á nokkurum
framförum hjá mönnum nema þeim, sem spretta af ást
beirraog hrifningu fyrir einhverju. Áhugaleysið, ástleys-
á öllu er hinn mikli vetur mannssálarinnar, sem alt