Morgunn - 01.12.1940, Síða 98

224
MORGUNN
tímis að gerast á jörðunni í hópi ástvina hennar. Sú
staðreynd bendir hiklaust á samskonar vitsmunastarf-
semi og vér þekkjum með sjálfum oss, og með ótelj-
andi slíkum staðreyndum er sannað, að látinn lifir.
Sagan af barninu, sem hafði fæðst handleggjalaust,
og miðillinn, sem stúdentarnir leituðu til í Melbourne,
sá, er einn hlekkurinn í þeirri miklu sannanakeðju, sem
er með hverju árinu, sem líður, að verða sterkari og
sterkari.
J. A.
Sálfarir milli íslands og Ameríku.
Fyrir nokkrum árum skrifaði ég greiri í ,,Morgun“ með
fyrirsögninni „Dularfullur atburður á heimili mínu“. Sá
atburður, sem þar var frá sagt, virtist ótvírætt benda til
þess, að sálfarir hefðu átt sér stað milli Reykjavíkur og
Norðfjarðar, þar sem ég þá var prestur. Sá maður, sem
þar var um að ræða, var bróðir konunnar minnar, Benja-
mín Einarsson að nafni. Dulræn reynzla hans hefir verið
all-f jölbreytt, og verður hún ekki gerð hér að umtalsefni.
En veturinn 1937 kom fyrir annar dulrænn atburður, sem
eðlilegast verður að skýra svo, að sálfarir hafi átt sér
stað frá Reykjavík til Wynyard í Saskatchewan-fylki í
Canada. En í Wynyard áttum við hjónin þá heima. Læt
ég lesendum minum eftir að hugleiða það, hvers eðlis
hinar svonefndu sálfarir eru í sjálfu sér; sjálfur nota ég
orðið í þeirri merkingu, að sá hluti persónuleikans. sem
skynjar og hugsar, hafi fluzt um stundarsakir úr efnis-
líkamanum, og sé því ekki háður skynfærum hans og
heilastarfsemi, svo að fundið verði.
Benjamín Einarsson hefir sjálfur skrifað skýrslu um
þennan atburð. Er hún rituð daginn eftir að hann gerð-