Læknablaðið : fylgirit - 01.02.2001, Síða 6

VIOXX
MSD 990068 TÖFLUR MOIAH
Virkl innihaldsefni: 12,5 mg eða 25 mg rofekoxib. Töflumar inni-
halda Iaktósu. Ábendingar Meðferð við einkennum af völdum
slitgigtar. Skammtar: Ráðlagður upphafsskammtur er 123 mg
einu sinni á dag. Hámarksskammtur á dag er 25 mg. Aldraðir:
Gæta skal varúðar þegar dagskammturinn er aukinn úr 123 mg I
25 mg hjá öldruöum. Skert nýmastarfsemi: Skammta þarf ekki að
aölaga hjá sjúklingum með kreatínín klerans 30-80 ml/mín. Skert
lifrarstarfsemi: Sjúklingum með væga skcrðingu á lifrarstarfsemi
(Child-Pugh gildi 5-6) skal ekki gefa meira en minnsta ráðlagðan
skammt, 123 mg einu sinni á dag. Frábendingan Rófekoxfb er
ekki ætlað: Sjúklingum sem hafa þekkt ofnæmi fyrir einhveijum af
innihaldsefnum lyfsins. Sjúklingum með virkan sársjúkdóm í
meltingarvegi eða blæðingu í meltingarvegi. Sjúklingum með
miðlungsalvarlega eða verulega skerðingu á lifrarstarfsemi
(Child-Pugh gildi 2 7). Sjúklingum með áætlaðan kreatínín klerans
< 30 ml/mín. Sjúklingum sem hafa haft einkenni astma, bólgu I
nefslímhúð, sepa I nefslfmhúð, ofsabjúg eða ofsakláða eftir inn-
töku acetýlsalicýlsýru eða annarra bólgueyöandi verkjalyfja. Til
notkunar á sfðasta þriðjungi meðgöngu eða meðan á brjóstagjöf
stendur. Sjúklingum með bólgusjúkdóm í þörmum. Sjúklingum
með langt gengna hjartabilun.
Vamaöarorð og varúöarreglur: Þegar blóðflæði um nýru er
minnkaö getur rófekoxíb dregið úr myndun prostaglandína og
með því minnkaö blóðflæði um nýru enn meira og þannig valdið
skerðingu á nýmastarfsemi. Þeir sem eru í mestri hættu m.t.t.
þessa eru sjúklingar sem hafa verulega skerta nýrnastarfsemi fyr-
ir, hjartabilun sem líkaminn hefur ekki náð að bæta upp, og sjúk-
lingar með skorpulifur. Hafa skal eftirlit með nýmastarfsemi
slfkra sjúklinga. Gæta skal varúðar þegar meðferð er hafin hjá
sjúklingum með verulegan vökvaskort. Ráðlegt er aö bæta slíkan
vökvaskort upp áður en meðferð með rófekoxíbi er hafin. Eins og
á viö um önnur lyf sem koma f veg fyrir myndun prostaglandína,
hafa vökvasöfnun og bjúgur átt sér stað hjá sjúklingum á rófe-
koxfb meðferð. Þar scm meðferð með rófekoxíbi getur leitt til
vökvasöfnunar skal gæta varúðar hjá sjúklingum sem hafa fcngið
hjartabilun, truflanir á starfsemi vinstri slegils eða háan blóðþrýst-
ing og einnig hjá sjúklingum sem hafa bjúg fyrir, af einhverjum
öðmm orsökum. Eftirlit skal haft með öldruöum og sjúklingum
með tmflanir á nýma-, lifrar-, eða hjartastarfsemi, þegar þeir em á
rófekoxíb meðferð. I klfnískum rannsóknum fengu sumir slitgigt-
arsjúklinganna sem vom á rófekoxíbi meöferð rof, sár eða blæð-
ingar í meltingarveg. Sjúklingar sem áður höfðu fengið rof, sár eða
blæðingar og sjúklingar sem vom eldri en 65 ára virtust vera I
meiri hættu á að fá fyrmefndar aukaverkanir. Þegar skammturinn
fer yfir 25 mg á dag, eykst hættan á einkennum frá meltingarvegi,
sem og hættan á bjúgi og háum blóðþrýstingi. Hækkanir á ALAT
og/eða ASAT (u.þ.b. þreföld eðlileg efri mörk, eða meira) hafa
verið skráðar hjá u.þ.b. 1% sjúklinga í klínískum rannsóknum á
rófekoxíbi. Ef sjúklingur fær einkenni sem benda til tmflana á lifr-
arstarfsemi, eða niöurstööur úr lifrarprófum em óeðlilegar, skal
hætta rófekoxíb meöferð ef óeðlileg lifrarpróf em viðvarandi (þre-
föld eðlileg efri mörk). Rófekoxíb getur duliö hækkaðan líkams-
hita. Notkun rófekoxíbs, sem og allra annarra lyfla sem hamla
COX-2, er ekki ráðlögð hjá konum sem em að reyna að verða
þungaðar. Böm: Rófekoxíb hefur ekki verið rannsakað hjá bömum
og skal aðeins gefið fullorðnum. Magn laktósu I hverri töflu er lík-
lega ekki nægilegt til þess að framkalla einkenni laktósuóþols.
Milliverkanir Hjá sjúklingum sem náð höfðu jafnvægi á langvar-
andi warfarín meðferð varð 8% lenging á prótrombíntíma í tengsl-
um við daglega gjöf 25 mg af rófekoxíbi. Því skal hafa nákvæmt
cftirlit með prótrombíntíma hjá sjúklingum sem em á warfarín
meðferð þegar rófekoxfb meðferð er hafin. Hjá sjúklingum með
vægan eða miðlungsmikinn háþrýsting, varð örlftil minnkun á
blóðþrýstingslækkandi áhrifum í tengslum við samhliða gjöf 25
mg af rófekoxíbi á dag og ACE-hemils í 4 vikur, miðað við áhrifin
af ACE-hemlinum eingöngu. Hvað varðar önnur lyf sem hamla
cýclóoxýgenasa, þá gctur gjöf ACE-hemils samhliða rófekoxfbi,
hjá sumum sjúklingum með skerta nýmastarfsemi, leitt til enn
meiri skerðingar á nýmastarfsemi, sem þó gengur venjulega til
baka. Þessar milliverkanir ber að hafa í huga þegar sjúklingar fá
rófekoxíb samhliða ACE-hemlum. Notkun bólgueyðandi verkja-
lyfla samhliða rófekoxíbi gæti einnig dregið úr blóðþrýstingslækk-
andi verkun beta-blokka og þvagræsilyfja sem og annarra verkana
þvagræsilyfja. Forðast skal samhliða gjöf stærri skammta af
acetýlsalicýlsýru eöa bólgueyðandi verkjalyfja og rófekoxfbs.
Samhliða gjöf cýklósporíns eða takrólímus og bólgueyðandi
vcrkjalyfja getur aukið eiturverkanir cýklósporíns eða takrólímus
á nýru. Eftirlit skal hafa með nýmastarfsemi þegar rófekoxíb er
gefið samhliða öðru hvoru þessara lyfja. Áhrif rófekoxíbs á lyfja-
hvörf annarra lyfja: Blóðþéttni litfums getur aukist af völdum
bólgueyðandi verkjalyfja Hafa ber í huga þörf fyrir viðeigandi eft-
irlit með eiturverkunum tengdum metótrexati þegar rófekoxíb er
gefið samhliða metótrexati. Engar milliverkanir við dfgoxín hafa
komiö fram. Gæta skal varúðar þegar rófekoxíb er gefið samhliöa
lyfjum sem umbrotna fyrst og fremst fyrir tilstilli CYP1A2 (t.d.
teófyllfni, amitryptilfni, tacrfni og zilcútoni).Gæta skal varúðar
þegar Iyflum sem umbrotna fyrir tilstilli CYP3A4 er ávísað sam-
hliða rófekoxíbi. ( rannsóknum á milliverkunum lyfja, hafði rófe-
koxfb ekki klínfskt mikilvæg áhrif á lyfjahvörf prednisóns/predn-
isólons eða getnaðarvarnartaflna (etinýlöstradfóls/norethindróns
35/1). Áhrif annarra lyfja á lyfjahvörf rófekoxfbs: Þegar öflugir
cýtókróm P450 innleiðarar eru ekki til staðar, er CYP-hvatt umbrot
ekki meginumbrotsleið rófekoxfbs. Engu að síður olli samhliða
gjöf rófekoxíbs og rífampíns, sem er öflugur innleiðari CYP ens-
íma, u.þ.b. 50% lækkun á blóðþéttni rófekoxfbs. Því skal íhuga að
gefa 25 mg skammt af rófekoxíbi þegar það er gefið samhliða lyfj-
um sem eru öflugir innleiðarar umbrots í lifur. Gjöf ketókónazóls
(öflugur CYP3A4 hemill) hafði ekki áhrif á lyfjahvörf rófekoxíbs í
blóði. Cfmetidfn og sýruhamlandi lyf hafa ekki klfnískt þýðingar-
mikil áhrif á lyfjahvörf rófekoxibs. Meöganga og brjóstagjöf:
Notkun rófekoxíbs, scm og allra annarra lyfja sem hamla COX-2,
er ekki ráðlögð hjá konum sem eru að reyna aö verða þungaðar.
Rófekoxfb á ekki að nota á sfðasta þriðjungi meögöngu þar scm
það gæti, eins og önnur lyf sem hamla myndun prostaglandína,
dregið úr samdrætti legs í fæðingu og valdið ótfmabærri lokun á
slagæðarás. Notkun rófekoxíbs hefur ekki veriö rannsökuð hjá
þunguðum konum í fullnægjandi samanburðarrannsóknum og
skal því ekki nota lyfiö á fyrstu tveimur þriðjungum meðgöngu
nema væntanlegt gagn af meðferðinni réttlæti mögulega áhættu
fyrir fóstrið. Ekki er vitað hvort rófekoxíb skilst út í brjóstamjólk,
en það skilst út í mjólk tilraunadýra. Konur sem eru á rófekoxíb
meðferð ættu ekki að hafa böm á brjósti. Aukaverkanir Eftirfar-
andi lyfjatengdar aukaverkanir voru skráðar, af hærri tíðni en þeg-
ar um lyfleysu var að ræða, í klínískum rannsóknum hjá sjúkling-
um sem fengu 123 mg eða 25 mg af rófekoxfbi í allt að sex mán-
uði. Algengar (>1 %): Almennar: Bjúgur,vökvasöfnun, kviðverkir,
svimi. Hjarta- og æðakerfi: Hár blóðþrýstingur. Meltingarfæri:
Brjóstsviði, óþægindi í efri hluta kviðar, niðurgangur, ógleði, melt-
ingartruflanir. Taugakerfi: Höfuðverkur. Húð: Kláði. Sjaldgæfar
(0,1-1 %): Almennar: Þreyta/máttleysi, uppþemba, brjóstverkur.
Meltingarfæri: Hægðatregða, sár í munni, uppköst, vindgangur,
nábítur. Augu, eyru, nef og kok: Eymasuð. Efnaskipti og næring:
Þyngdaraukning. Stoðkerfi: Sinadráttur. Taugakerfi: Svefnleysi,
svefnhöfgi, svimi.Geðræn einkenni: Geðdeyfð, minnkuð andleg
skerpa. Ondunarfæri: Andþyngsli. Húö: Útbrot, atópfskt eksem.
Að auki hafa væg ofnæmisviðbrögð verið skráð f sjaldgæfum til-
vikum í klínískum rannsóknum.Aukaverkanir vom svipaðar hjá
sjúklingum sem fengu rófekoxíb í eitt ár eða lengur. Breytingar á
niðurstöðum blóð- og þvagrannsókna: Algcngar (>1 %): Hækk-
un á ALAT, lækkun á hcmatókrít, hækkun á ASAT. Sjaldgæfar
(0,1-1 %): hækkun á þvagefni, lækkun á hemóglóbfni, hækkun á
kreatinfni, Hækkun á alkalfskum fosfatasa, prótein f þvagi, fækk-
un rauðra og hvítra blóðkoma. Eftirtaldar alvarlegar aukaverkan-
ir hafa verið skráöar f tengslum við notkun bólgueyðandi verkja-
lyfla og ekki er hægt að útiloka þær í tengslum við rófekoxíb: Eit-
urverkanir á nýru, þ.á m. millivefs nýmabólga nýrungaheilkenni
(nephrotic syndrome) og nýmabilun; eiturverkanir á lifur, þ.á m.
lifrarbilun og lifrarbólga; eiturverkanir á meltingarfæri, þ.á m. rof,
sár og blæðingar; eiturverkanir vegna of mikils blóörúmmáls, þ.á
m. hjartabilun og bilun f vinstri slegli; aukaverkanir á húð og slím-
húðir og alvarleg viðbrögð f húð. Eins og á við um bólgueyðandi
verkjalyf geta alvarlcgri ofnæmisviðbrögð átt sér stað þ.á m.
bráðaofnæmi án þess að viðkomandi hafi áður fengið rófekoxfb.
Pakkningar og vcrð (desember, 2000): Töflur 123 mg og 25 mg:
14 stk. 2756 kr. 28 stk. 4888 kr. 98 stk. 14555 kr Afgreiösla: Lyfseð-
ilsskylda, Greiösluþátttaka: E. Handhafi markaðsleyfis: Merck
Sharp & Dohme B.V., Haarlem, Holland. Umboðsaöili á íslandi:
Farmasfa ehf, Síðumúla 32,108 Reykjavfk.
(ROFEKOXIB, MSD)

Til meðferðar við ein-
kennum afvöldum slit
gigtar
M MERCK SHARP& DOHME
a
E!N A DAC
FARMAS/A ehf.
ímm
(rófekoxíb, MSD)
Sértækt - Áhrifaríkt - Einfalt