Læknablaðið : fylgirit - 01.02.2001, Side 160

Seroxat paroxeti n
ÞEGAR MEÐHONDLA SKAL ÞUNGLYNDI
OG FYLGIFISKA ÞESS
Felmtursröskun
Áráttu- og 'f
þráhyggjuröskun-
Almenn
i' kvíðaröskun
Félagsfælni
Víðáttufæim
Finföld fælni
/
Hver tafla inniheldur: Paroxetinum INN, klóríö, 22,88 mg, samsvarandi Paroxetinum INN 20 mg. Ábendingar: Punglyndi, áráttu- og þráhyggjuröskun, felmturköst (ofsakvíði, panic disorders)
og félagslegur ótti/félagsleg fælni. Frábendingar: Skert nýrna- og lifrarstarfsemi. Varúð: Óstöðug flogaveiki. Lækkaður krampaþröskuldur. Milliverkanir: Forðast skal samtímis notkun MAO-
hemjara og skulu líða a.m.k. 14 dagar milli þess sem þessi lyf eru gefin. Aukin blæðingarhætta getur sést samtímis gjöf warfaríns og annarra kúmarínlyfja. Lyfiö getur hindrað niðurbrot
annarra lyfja svo sem neuroleptica af fentíazínflokki og lyfja við hjartsláttartruflun af flokki IC (flekaíníð) vegna áhrifa á cytochrom P450-kerfið í lifur. Kínidín getur hindrað niöurbrot
paroxetíns. Paroxetín hefur áhrif á verkun cimetidíns, fenytóíns, móklóbemíðs, selegilíns auk þríhringlaga geðdeyfðarlyfja. Meðganga og brjóstagjöf: Takmörkuð reynsla af gjöf lyfsins hjá
barnshafandi konum. Dýratilraunir hafa sýnt hærri dánartíöni hjá afkvæmum og ber því að forðast gjöf lyfsins á meðgöngutíma. Lyfið útskilst í brjóstamjólk í magni, sem gæti valdið
lyfjaáhrifum hjá barninu. Aukaverkanir: Algengar (> 1%): Ógleði meö eða án uppkasta (12%) og þreyta eru algengustu aukaverkanirnar. Truflun á sáöláti hefur sést hjá 9% karla. Almennar:
Vanlíðan, svitaútsláttur, breytingar á þyngd, yfirlið og svimi. Frá hjarta- og æðakerfi: Hjartsláttur, lækkaður blóöþrýstingur í uppréttri stöðu. Frá miðtaugakerfi: Svefnleysi, æsingur, vöðvatitringur,
órói, taugaveiklun. Skortur á einbeitingu og náladofi. Truflun á sáðláti og minnkuð kynhvöt hjá körlum. Frá meltingarvegi: Ógleði, uppköst, niðurgangur, munnþurrkur, lystarleysi og breytingar
á bragðskyni. Frá öndunarfærum: Geispar. Þvagfæri: þvaglátatruflanir. Sjaldgæfar (0,1-1%): Almennar: Bjúgur og þorsti. Miðtaugakerfi: Tilfinningalegar truflanir. Mania. Minnkuð kynhvöt
hjá konum. Frá meltingarfærum: Kyngingarörðugleikar. Sjúklingar gnísta tönnum, einkum í svefni. Frá húð: Kláði og útbrot. Frá eyrum: Suða fyrir eyrum. Annað: Vöðvaslappleiki.
Við félagslegum ótta/félagslegri fælni: Mælt er með 20 mg skammt á dag sem má auka í allt aö 50 mg háö svörun sjúklings. Skammtastærðir
handa fullorðnum: Við þunglyndi: Venjulegur skammtur er 20 mg/dag. Þennan skammt má auka í 50 mg/dag eftir klínískri svörun sjúklings.
Hjá öldruðum má hugsanlega byrja með lægri skammta en ekki skal gefa öldruöum hærri skammt en 40 mg/dag. Meöferöarlengd a.m.k. 3
mánuðir. Við áráttu og þráhyggjusýki: Byrjunarskammtur er 20 mg/dag venjulegur viðhaldsskammtur er 40 mg/dag og hámarkskammtur er 60
mg/dag. Við felmturköstum: Byrjunarskammtur er 10 mg/dag (hálf tafla), skammtinn má auka um 10 mg/dag á viku fresti. Venjulegur ^
viðhaldsskammtur er 40 mg/dag og hámarksskammtur er 60 mg/dag. Mælt er meö lágum upphafsskammti í felmtursröskunarmeðferð til að \ • / GlðXOSmithKlinG
minnka hættu á versnun sjúkdómsins í byrjun meðferðar. Við félagslegum ótta/félagslegri fælni: Mælt er með 20 mg skammti á dag sem má y Þverholti 14 • 105 Reykjavík
auka í allt að 50 mg á dag háð svörun sjúklings. Skammtastærðir handa börnum: Lyfið er ekki ætlað börnum Pakkningar og verð 01. jan 2001: Sími: 530 3700 • www.gsk.is
20 stk. 3516,- 60 stk. 9.143,- 100 stk. 14.169,- kr. Afgreiðslutilhögun: R. Greiðslufyrirkomulag: B 19.01. 2001 (b)