Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.10.1941, Blaðsíða 19

Tímarit Máls og menningar - 01.10.1941, Blaðsíða 19
TÍMARIT MÁLS OG MENN2NGAR 113 ræður við þá, sem maður hefur grunaða um að yppa knæf- ilvrðum að fólki í dagblöðunum meira af vilja en mætti, í von um að liækka eitthvað í tigninni hjá valdhöfum, t. d. fá betri barnakennarastöðu, skólastjórastöðu eða jafnvel bitling. A síðari árum hefur það þótt einhlítt til vegsauka fyrir unga menn hér á landi, að fara í Ríkisútvarpið eða eitthvert stærri blaðanna og lýsa yfir því undir nafni, að Jósep gamli Stalín í Görðum liafi myrt, helzt með eigin- hendi, einhverja tiltekna halarófu af mönnum, sem liafa má langa eða skanmia ad libitum, eftir því, hvað menn ætla sér hátt í þjóðfélaginu. Að segja, að hann hafi myrt t. d. fimni, gefur aðgang að góðri kennarastöðu við íslenzk- an skóla. Að segja, að hann hafi myrt einhvern enn álit- legri hóp, eða stórkalla eins og Trotzki, veitir pöntun á .sagnfræðiriti fyrir Menningarsjóð íslands o. s. frv. Eins eru lágt settir harnakennarar og piltar nýkomnir frá próf- horði líklegir til að fá að minnsta kosti einhverja lúsa- sportslu hjá hinu opinbera, ef þeir sanna annað hvort á prenti eða í útvarpi, að H. K. L. geti ekki skrifað hækur, kunni ekki íslenzku, fari með lygi, klám og guðlast, eigi orsök á slæmu siðferðisástandi kvenmanna hér í hænum, hafi ekki vit á stjórnmálum á við þá „aumustu allra“ hjá Tímanum o. s. frv. Það er kannski skapgerðarleysi mínu um að kenna, en ég er nú ekki verri maður en svo, að ég óska, að allir þeir menn, ungir eða gamlir, sem halda, að þeir fái stöður, bitling eða skáldalaun, og geti yfirleitt komið sér í mjúkinn á hærri stöðum með því að hrak- vrða mig á prenti, mætti verða að óskum. sínum. Þessar frómu óskir mínar ná einnig til þeirra, sem taka slíka af- stöðu opinherlega gegn ritum mínum samkvæmt tilmæl- um eða beinum fyrirskipunum, með hótunum uni stöðu- missi ella, frá stjórnmálamönnum, sem þeir telja sig und- irgefna. Það er engum vorkunn, sem á málalið að óvin- um, kevpta óvini. Hinum er meiri vorkunn, sem eiga að- eins keypta vini. Og ég veit allt of vel, að þau málhreins- unarskrípalæti, sem hafin eru gegn mér, eru aðeins við- 8
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.