Tímarit Máls og menningar - 01.10.1941, Blaðsíða 76

170
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
minningu frá föður sínum, er ávallt gætti þess vel, að
ganga ekki í berhögg við sjálfstæðistilfinningu barna sinna.
Á seytjánda ári fór Tagore til Englands og dvaldist þar
nokkuð við nám. Var hugmyndin, að hann legði stund á
lögfræði, en honum leiddist, og hvarf hann heim aftur
eftir eitt ár. Veturinn i London fannst lionum dapurlegur,
en fyrsti snjórinn, sem hann sá, uppi í sveit, varð lionum.
skyndileg opinherun dásamlegrar og óvæntrar fegurðar.
Um þessar mundir var Tagore farinn að yrkja talsvert
í ljóðum, og eru „Sólsetursljóð“ meðal fyrstu hóka, er
út koniu eftir hann, þá 18 ára að aldri. Einnig gaf liann
út „Sólaruppkomuljóð“ skömmu síðar, og varð liann þeg-
ar kunnur fyrir þessar ljóðabækur. Á þessum, árum orti
hann og mörg fögur ástaljóð. Tagore segir, að þessi æsku-
ár séu minnisstæðasta tímahilið á skáldferli sínum; að
vísu sé ljóðmn sínum frá þeim tíma i ýmsu ábótavant,
en þau túlki frjálst og óhindrað hinn innri eld æskuvorsins.
Tagore kvæntist 1884, og flutti hann um það leyti til
Silaida, þar sem eru jarðeignir miklar við Gangesfljót, er
faðir hans átti. Sá liann um þessar jarðeignir föður síns
i nokkur ár og hjó þá að mestu á báti úti á Padmakvísl-
inni, í faðmi náttúrunnar og sem bergnuminn af töfra-
valdi hennar. Á þessum árum kynntist hann mikið lífi
alþýðunnar og ritaði ljóð, sögur, dæmisögur og leikrit,
er fjalla um daglegt líf hennar. Þetta annað tímahil i ævi
Tagores stóð rúm 17 ár, en þá varð liann fvrir þeirri raun
að missa með sköminu millibili konu sína, dóttur og ann-
an sona sinna. Orti liann mörg fögur og angurhlíð kvæði
til minningar um konu sína, er andaðist 1902.
Skömmu eftir aldamólin, þá er Tagore stóð á fertugu,
hóf hann starf sitt við hinn fræga skóla sinn í Bolpur, um
140 km. frá Kalkutta. Honum var smámsaman orðið það
ljóst, að til þess að vekja þjóðina og skapa nýja tíma þyrfti
fyrst og fremst að endurbæta uppeldi æskulýðsins. Skóla-
selur Tagores nefndist Shantiniketan, sem þýðir friðar-
bústaður. Eftir að Tagore opnaði skólann, má segja, að