Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.10.1941, Side 39

Tímarit Máls og menningar - 01.10.1941, Side 39
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR 133 gagnvart börnunum, gimsteinum ættjarðarinnar, eins og þau eru kölluð á sumardaginn fyrsta. Öll börn hafa jafn- mikið eða jafn lítið unnið til þess að njóta sólarbirtu og grænna grasa. En þetta ranglæti felur einnig í sér geig- vænlega hættu fyrir þjóðfélagið, og verður það enn öm- urlegra, þegar fleira af saina tagi bætist við. Ég vil til dæmis nefna, að á fátæku barnaheimilunum mun það al- gengast, að faðirinn vinni eða sé í atvinnuleit úti allan dag- inn frá morgni til kvölds, en móðirin ein með heimilis- störfin og barnahópinn. Það er þvi ekki einungis, að börn- in í bakhúsahverfunum hafi livergi heilsusamlegan griða- stað, inni eða úti, fyrir leik eða leikfang, lieldur skortir mörg þeirra einnig tækifæri til að fylgjast með lífi og störfum fullorðna fólksins, þau skortir fjölbreyttar fyrir- mvndir í leiki sína, þau heyra sjaldan ævintýri og sögur, læra fá eða engin kvæði, og ein afleiðingin af þessu öllu verður sú, að vald þeirra yfir móðurmálinu verður mjög af skornum skammti, eins og áður er vikið að. Sumt af þessu á að vísu ekki aðeins við um fátæku heimilin, og sum þeirra sýna nærri yfirnáttúrlegar undantekningar, en augljóst er, að aðstaðan er því erfiðari sem hagurinn er þrengri og börnin fleiri. Meðal efnaðra fólksins, sem ráð hefur á betri húsakynn- um, er blutur barnanna víða fyrir borð borinn vegna ó- hollra tízkusiða. Á ég þá einkum við, þar sem svo liagar lil, að þeim er ekki ætlað sérstakt herbergi til svefns og leika, en stofur þannig búsgögnum búnar, að hvergi er liægt að spretta úr spori eða hreyfa við neinu, án þess að eiga á liættu að valda skemmdum og fá ávítur að laun- um. f þvílíku umhverfi er hætt við, að börnin verði annað hvort bugaðar rolur eða uppreisnarseggir, sem flýja út á götuna með ærsl sín og áhugamál. Margur mun láta sér til hugar koma, að það, sem að framan greinir, sé ekkert sérkennilegt fyrir íslenzkt borg- aruppeldi og sízt lakara en víða gerist annars staðar. Satt mun það að vísu. En á það er fyrst að líta, að islenzka
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.