Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.10.1941, Page 93

Tímarit Máls og menningar - 01.10.1941, Page 93
TÍMAHIT MÁLS OG MENNINGAR 187 efnishyggju, og lief ég því að þessu leyti liaft hann fyrii' rangri sök. Hitt er það, að þegar ég segi um lífernisreglu Nordals, án frekari athugasemda, að hún sé einstaldings- sinnuð, þá er þar ekki gefin rétt hugmynd um afslöðu hans. Vil ég þvi gera nokkra hragarbót og taka það fram, að i lífsskoðun hans felst að mínum dómi meiri mannúð og mannvinátta en svo, að nokkuð eigi skylt við einhliða ein- staklingshyggju, og mundi ég vilja segja, að í henni kæmi fram einmitt hið rétla blöndunarhlutfall einstaklings- hyggju og samfélagshyggju. Hins vegar verð ég að kvarta um nokkurn misskilning á orðum minum, sem fram kemur hjá Nordal, einkum þar sem sá misskilningur snertir meginatriði. Ég sagði í ritdóminum, að þegar Nordal teldi tilveru annars lífs og jafnvel guðdóms vera sér sannfæringar- atriði, þá gæti ég ekki lagt í það aðra merkingu en þá, að hann teldi sér þetta þekkingaratriði. Ef vel er að gáð, er í rauninni ekki með nokkru móti hægt að skilja þessi orð mín nema á einn veg, sem sé þann, að ef maður segist vera sannfærður um tilveru einhvers hlutar, þá ldjóti liann að telja sig vita með óyggjandi vissu, að hluturinn sé til. Þvi að annars segðist maðurinn vera sannfærður án þess að geta sagzt vita, og hvað merkir það annað en þetta: Hann segist í öðru orðinu vita það, sem hann verður að viðurkenna i hinu, að hann viti ekki og geti því eins vel verið ósatt. í þessu felst rökfræðileg mótsögn jafngild þeirri, sem ég hafði talið felast í hugtakinu „trúarleg þekk- ing“, en með því á ég við „þekkingu", sem fengin væri án alls tilverknaðar skynseminnar, lil dæmis fyrir einhvers konar „andlega reynslu“. Ekki virðist mér Nordal hafa haggað við neinu af þessu, heldur hrekur hann skoðun, sem ég lief að vísu aldrei lát- ið í ljósi, sem sé þá, að menn verði að vita allt um hlutinn, það er þekkja alla eiginleika hans, til þess að mega vera sannfærðir um tilveru lians. Ef ég hefði haldið fram ann- arri eins fjarstæðu, þá hefði ég unnið til þess, að Nordal
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.