Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1945, Side 69

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1945, Side 69
PAR LAGERKVIST 59 Turnsins lög ég einnig geti brolið“. Þessa játningu gerir Hjalmar Gullberg í eigin nafni. Þó að Fílabeinsturninn lýsi reynslu, sem listamaður, skáld, hefði getað öðlazt hvenœr sem er, er auðséð, að kvæðið er í nánu sam- bandi við atburðina í heiminum. Það er talað um „hið illa í þess- um heimi“. En hvenær hefur hið illa í þessum heimi leikið meir lausum hala en hin síðustu ár? Á slíkum tímum hlýtur einangrunin í fílabeinsturninum fremur en nokkru sinni annars að verða skáld- inu byrði. Já, honum finnst það ef til vill vera að svíkja heilaga skyldu að bera nú „grómlaust þel og þurra brá“. Hann vill eiga sama hlutskipti og meðbræður hans. Hann vill komast í návígi við þjáningar og dauða: Einn daginn mun ég hittast utanhliðs með hjartað sundurskotið. Þetta ljóð Gullbergs er þáttur í ljóðaflokki, sem hann nefnir Listin að deyja. En þó er ekki nauðsynlegt að skilja orð hans bók- staflega. Myndin af hinu sundurskotna hjarta þarf ekki að þýða, að skáldið hafi hugsað sér. örlög sín svipuð örlögum Kaj Munks og Nordahl Griegs. Hún getur eins vel verið tákn almenns fórnarvilja, tákn þess, að hann er reiðubúinn að afsala sér þeim forréttindum fílabeinsturnsins, sem hingað til hafa verið honum heilög. Án efa hafa mörg skáld á þessum árum fundið skýrar en áður til þess sama og Hjalmar Gullberg. Þau hafa neyðzt til að íhuga afstöðu sína. Og augliti til auglits við alla eymdina hafa þau ef til vill með samvizkubiti sagt við sjálf sig: Hvernig hefur þetta mátt ske? Við höfum ekki viljað það. Allt starf okkar og líf hefur falið í sér andstöðu við þau öfl, sem hafa komið þessum djöfladansi af stað. Við ættum að vera andlegir leiðtogar þjóða vorra. Hvers vegna hefur þá starf okkar orðið svo einskisvert? Hvers vegna höfum við orðið rödd hrópandans í eyðimörkinni? Erum við þá aðeins nokkr- ir útvaldir, sem tölum mál, óskiljanlegt öllum öðrum og náum ekki verulegum tökum á hinum brennandi vandamálum fjöldans? Hvernig hafa sænsku skáldin á undanförnum árum staðið í stöðu sinni sem andlegir leiðtogar þjóðarinnar? Maður úr þeirra eigin
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.