Tímarit Máls og menningar - 01.12.1965, Blaðsíða 3
^ytunai
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR • 26.ÁRG. • 1965 Ji' *1, HEFTI • DES.
'idét
Á vegamótum
1 Tímariti Máls og menningar hejur á undanjörnum árum allojl verið benl
á að núverandi valdhafar íslenzku þjóðarinnar hafa selt sér eitt ákveðið
markmið, það er: að veila erlendu áhœtlufjármagni, sem þeir kalla svo, inn
í landið, gera erlenda auðhringa að mikilsráðandi aðiljum íslenzks efnahags-
líjs. Þelta kom að vísu ekki bcrt frarn þegar við stjórnarskiplin 1959, en
varð mjög jljótlega augljóst; og raunar má segja að öll stefna ríkisstjórnar-
innar í efnahagsmálum sé óskiljanleg fjarstœða, ef hið „mikiljenglega“ mark-
mið hennar að geja sjálfstæðan íslenzkan þjóðarbúskap upp á bálinn er ekki
hajt í liuga.
Nú cr svo komið að líklegt verður að lelja að lil slórtíðinda dragi í þessu
ejni innan fárra mánaða. Alúmín-málið svokallað verður lagt fyrir Alþingi
á nœsla ári, og því miður virðist þess lítil von að það nái ekki jram að ganga.
Ej svo fer þá er hér að líkindum um að ræða örlagaríkasta atburð íslenzkrar
sögu síðan 1940. Auðvitað yrði hann líka í rökréttu jramhaldi aj pólitík
liernámssiðfcrðisins, og í nánum lengslum við það.
IJm leið og minnl er á þetta, sem í vœndum sýnist vera, er rétl að leggja
sérstaka áherzlu á ejlirjarandi atriði:
1) Alúmínsamningnum er aðeins œtlað að vera upphaf annars og meira.
Rétt eins og hernám íslands 1940 var aðeins fyrsti lilekkurinn í langri keðju
atburða, sem liver varð öðrum óheillavœnlegri, þannig skal alúmínsamning-
urinn ryðja braulina jyrir síauknum ítökum erlends fjármagns á íslandi.
2) Formælendur erlendrar jjárjestingar hér á landi telja sig vera útvalda
poslula núlímahyggju, og lýsa alla þá nátttröll og ajturhaldsmenn, sem eru
þeim andvígir. Sannleikurinn er sá, að jrá íslenzku sjónarmiði er stefna
þeirra, einmitl núna, hin mesta tímaskekkja. Einmilt þessi árin, þessa mán-
uðina, eru ýmsar lítilsmegandi þjóðir, sem höjðu treyst á „aðsloð“ erlendrar
fjárfestingar til eflingar atvinnuvegum sínum, að komast að raun um að sú
aðstoð er hermdargjöf, að lmn fœrir þeim ekki frelsi, heldur óbœrilega fjötra.
Og jafnvel á meginlandi Evrópu er hin ameríska fjárfesting orðin œrið
16 TMM
241