Tímarit Máls og menningar - 01.12.1965, Page 106

Tímarit Máls og menningar
hertæknilegri), en þær munu enn-
fremur hafa yfir að ráða óvenjulegri
hæfni til að skipta um aðsetursstaði.
„Gangan langa“ har Rauða her Maos
þvert yfir Kína, og skæruliðar Títós
tókust á hendur svipaðar ferðir eftir
hliðstæða ósigra. Og hvar sem skæru-
her fer hagar hann sér í samræmi við
lögmál skærustríðsins sem venjuleg-
ur her er ófær um að halda og er fólg-
ið í því 1) að borga allt sem íbúarnir
láta í té; 2) að nauðga ekki konum;
3) að útbýta landi, réttlæti og skólum
hvar sem hann fer; og 4) að lifa ekki
ríkulegar eða öðruvísi en íbúarnir.
Slíkar liðsveitir, sem hafa starfað
sem alþj óðarhreyfing og notið stuðn-
ings alþýðu hafa reynzt einstaklega
harðskeyttar. Þegar bezt gegnir verða
þær alls ekki sigraðar af reglulegum
her. Og jafnvel þegar þeim gengur
miður verða þær ekki sigraðar (sam-
kvæmt útreikningi brezkra sérfræð-
inga í gagnskæruhernaði í Malaja og
víðar) með minna en tíföldum lið-
styrk; í Suður-Víetnam væri þá þörf
um það hil einnar milljónar banda-
rískra hermanna og víetnamskra
leppa. Raunar stóðu 8000 Malaja-
skæruliðar á sínum tíma í 140.000
hermönnum og lögreglumönnum.
Bandaríkin eru nú að uppgötva að
klassískar stríðsaðferðir eru gjörsam-
lega ófullnægjandi. „Stjórnar“- eða
útlendingaherinn kemst fljótlega að
raun um að eina leiðin til að herjast
gegn skæruliðunum er að ráðast á
„bakstöðvar“ þeirra, það er óbreytta
borgara. Ymsar leiðir hafa verið
reyndar í þessu skyni, frá þeim gömlu
nazistaaðferðum að fara með alla
landsbúa eins og þeir kynnu að vera
skæruliðar, eða útvelja nokkurn hluta
þeirra til pyndinga og slátrunar, —
allt til þeirrar aðferðar sem nú er
vinsæl: að ræna íbúum heilla héraða
og safna þeim saman í víggirtum
þorpum og svipta þar með skærulið-
ana nauðsynlegum birgða- og upp-
lýsingamiðlurum. Bandaríski herinn
er gefinn fyrir að leysa félagsleg
vandamál með tæknibrögðum, og í
samræmi við það hyllist hann til þess
að leggja stór landsvæði í eyði, lík-
lega í þeirri von að skæruliðarnir á
þessum svæðum muni drepast um leið
og allar aðrar lífsverur, menn, dýr og
jurtir, eða þá að tré og annar gróður
muni blása burt svo að skæruliðarnir
standi hlífarlausir uppi og hægt sé að
skjóta á þá eins og raunverulega her-
menn. Ráðagerð Barrys Goldwaters
að aflaufga skógana í Víetnam með
atómsprengjum var engu fáránlegri
en það sem bandaríski herinn er nú
að reyna að gera.
Gallinn við þessar aðferðir er sá
að þær styrkja íbúana í stuðningi
þeirra við skæruliðana, og fjölga
sjálfboðaliðunum stöðugt. Þessvegna
útbýr gagnskæruherinn áætlanir um
að grafa grundvöllinn undan fótum
óvinanna með því að endurbæta efna-
hagsleg og félagsleg lífskjör íbúanna,