Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2000, Síða 29
Trúarskáld
6. erindi: Hér komst þú fyrir fimmtíu’ árum síðan,
þó fátt í einu’— í lífsins blóma þá.
Menn hugðust fyrr ei hafa séð svo fríðan
og hreinan svip og tignarlega brá,
né heyrt neinn róm svo hreinan og svo þýðan,
- sem hunang streymdi málið vörum frá.
En tíðin líður, hverfur heimsins prýði,
en hjartkær minning stendur þó við lýði.
24. erindi: Já, vertu sæll! Vér sjáum þig í anda
á sælli stað: í lífsins helgidóm,
við hástól Guðs í himinkirkju standa
og hefja þar á ný upp fagran róm,
og syngja hinum eina allsvaldanda
Guðs eilíft lof með skærum sigurhljóm.
Nú farðu vel, vor faðir héðan missti!
Vér finnumst aftur þar hjá Jesú Kristi.
Var sú ræða lengi dáð á þeirri tíð.
Síra Steindór Jóhannsson varð prestur í Hruna næstur eftir föður sinn.
Þann 29. júlí 1880 var síra Valdimar Briem settur til að þjóna Stóra-Núps
prestakalli, þegar síra Jón Eiríksson, föðurafi síra Olafs Olafssonar frá Eystra-
Geldingaholti, síðar á Kvennabrekku, lét af prestskap að Stóra-Núpi.1 Presta-
köllin voru nokkru síðar sameinuð. Bærinn að Stóra-Núpi var gamall og hálf-
fallinn. Síra Valdimar var fremur tregur að flytja þangað í fyrstu en fyrir ein-
dreginn áhuga og áskorun Stóra-Núpssóknarmanna, lét hann til leiðast. Lögðu
sóknarmenn fram mikla vinnu til undirbúnings við byggingu nýs prestsset-
urs.
„Síra Valdimar byggði mikinn torfbæ að Stóra-Núpi, þegar hann flutti
þangað,“ segir Einar Jónsson, myndhöggvari, í æviminningum sínum og tek-
ur fram að bærinn hafi verið fallegur.
Rétt er að geta hér bókar Daníels Bruun, Islenskt þjóðlífíþúsund ár, sem
út kom árið 1987. Fjallar bókin um ferðir hans á nítjándu öld. Teiknaði Dan-
íel Bruun þar skemmtilegar myndir af bænum og kirkjunni gömlu. Fer hér á
eftir lýsing hans af heimsókn að Stóra-Núpi:
1 Prentað í ísafoldarprentsmiðiu í Reykjavík. (Síra Jóhann Briem prófastur í Hruna, f. 7.8.
1818 -d. 1894).
27