Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2000, Blaðsíða 43
Trúarskáld
Eitt vers, sem ekki er í neinum af þeim sálmum, sem hér eru taldir, vil ég minn-
ast á sérstaklega. Það er 1. versið í 18. sálminum, sem er þannig:
/ gegnum lífsins œðar allar
fer ástargeisli, Drottinn, þinn,
í myrkrin út þín elska kallar,
og allur leiftrar geimurinn,
og máttug breytast myrkra ból
í morgunstjörnur, tungl og sól.
En því hef ég tekið þetta vers upp sérstaklega, að mér virðist það sérstakt í
sinni röð, og hygg ég að það sé skáldlegast í íslenskum sálmakveðskap, og jafn-
vel þótt lengra sé leitað. Svo dýrleg lýsing á sköpunarverkinu held ég að hvergi
sé til annarsstaðar.
Meðal annarra sálma, er síra Valdimar vitnar til í greininni, sem dæmi um
fegurstu sálma síra Matthíasar, er nýárssálmurinn, sem getið er hér að fram-
an, „Hvað boðar nýárs blessuð sól?“
Ég er síra Valdimar samdóma um fleiri sálma og kvæði sem hann nefnir
í grein sinni.
Þótt ég skjóti þessari tilvitnun inn hér, þá er vert að athuga það, að ég hafði
ekki séð neinar greinar eftir síra Valdimar, þegar ég samdi greinina um sálm-
ana og ljóðin, upphaflega.
Það er skoðun mín að síra Valdimar hafi skilið síra Matthías best af sam-
tímamönnum hans.
Hér fer vel á að nefna fagran hvítasunnusálm eftir séra Valdimar.1
Kom, helgur andi, hingað nú
og hjörtun fyll þú sannri trú.
Þinn kærleikseld úr hæstri hæð
í hjörtum allra manna glæð.
í einum kærleik, einni von,
í einni trú á Krist, Guðs son,
nú allir syngjum einum rómi,
um alla jörð hans lofgjörð hljómi.
Hallelúja, hallelúja!
Kom bjarta ljós með blíða náð,
og birt oss Drottins gæskuráð;
1 Nýtt kirkjublað l.júní 1911, bls. 128-129.
41