Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2000, Page 252
Kristján Valur Ingólfsson
ir því hvernig Orð Guðs fellur að eigin lífi þegar leitað er leiðsagnar, heldur
hvernig líf mitt fellur að Orði Guðs. í því efni er Saltarinn leiðsögn.
1 Saltaranum næst samsömun lesara við hið lesna, biðjandans við bæn-
ina. Og það sem lærist er að Guð sem skapar tímann (31:16) velur mér tíma
og kallar mig til tíða. „I þinni hendi eru stundir mínar.”
Tíðasöngurinn hefur þetta orð að grundvelli sínum.
Það má sjálfsagt gefa út leiðbeiningar til aukinnar notkunar Saltarans í per-
sónulegu trúarlífi. Við skulum þá líka gera það. Ennþá frekar skulum við auka
söng Saltarans í guðsþjónustum og messum og alveg sérstaklega skulum við
gera átak í föstu bænahaldi á virkum dögum í öllum þessum glæsilegu kirkju-
húsum borgarinnar. Það þarf að mynda litla hópa og litla flokka að gamal-
lútherskum sið sem eru fúsir til að axla þá ábyrgð í kirkjunni að láta aldrei
falla úr dag þar sem ekki er á einhverri kirkjunni dagleg bænargjörð.
Lúther var ekki glaður yfir því að þurfa í fyrri sið að ljúka ákveðnu magni
saltarasöngva á hverjum degi og hverri viku, sem svo safnaðist upp ef tíða-
gjörð féll niður t.d. vegna veikinda. Samt var það einmitt þessi kvöð sem
kenndi honum mest og best að elska saltarasönginn.
Við skulum taka á okkur þá kvöð að á komandi ári verði að syngja og lesa
tíu sálma á hverri kirkju borgarinnar. Hallgrímskirkja getur vel tekið sálm 119
þar á meðal. Hún er svo stór. Og sjálf skulum við líka setja okkur fyrir. Við
skulum búa til sálmaskrá fyrir daglegt helgihald og meðan við bíðum eftir því
að hún verði tilbúin skulum við byrja á sálmi eitt: Því að sannarlega er sá
maður sœll er eigi fer að ráðum óguðlegra.
Sæll er sá maður,
er eigi fer að ráðum óguðlegra,
eigi gengur á vegi syndaranna
og eigi situr í hópi þeirra, er hafa Guð að háði,
2 heldur hefir yndi af lögmáli Drottins
og hugleiðir lögmál hans dag og nótt.
3 Hann er sem tré, gróðursett hjá rennandi lækjum,
er ber ávöxt sinn á réttum tíma,
og blöð þess visna ekki.
Allt er hann gjörir lánast honum.
4 Svo fer eigi hinum óguðlega,
heldur sem sáðum, er vindur feykir.
5 Þess vegna munu hinir óguðlegu eigi standast í dóminum
og syndugir eigi í söfnuði réttlátra.
6 Því að Drottinn þekkir veg réttlátra,
en vegur óguðlegra endar í vegleysu.
250