Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Blaðsíða 65

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Blaðsíða 65
ill og spyr hann hvort hann verði fyrir einhverjum sérstökum áhrifum þau kvöld milli klukkan 9 og 10.43 Bréfaskipti þeiiTa þennan vetur fjölluðu mik- ið um drauma, þau segja hvort öðru drauina sína og ráða í merkingu þeirra og þá sérstaklega það hvort um geti verið að ræða beint samband í draum- um. Tæknilega útfærir Aðalbjörg þetta helst þannig að hún hugleiðir rétt áður en hún fer að sofa og virkjar læknandi hugarorku sem hún beinir til Haralds. Hugsunin er svo sú að vitund hennar sjálfrar fylgi þessum hugsun- um eftir og hún geti þannig vitjað Haralds nánast í eigin persónu. Þau reyna að miða þetta út þannig og ráða í það hvort það geti verið að Haraldur hafi orðið var við hana á þeim augnablikum þegar hún sendi honum hugarorku sína. Tilgangurinn með þessu andlega sambandi veturinn 1917-1918 var að Haraldur fái heilsuna og starfsorkuna aftur. En í þessum bréfum er ekki bara talað um drauma og dulræn fyrirbæri. Aðalbjörg skrifar sem reyndur sálu- sorgari sem hefur íhugað þjáninguna og rök hennar og komist að þeirri nið- urstöðu að hún geti verið til góðs þrátt fyrir allt. Hér hefur guðspekin kom- ið henni að góðum notum því hún gefur þjáningunni alltaf einhverja merk- ingu og tengir hana við orsök og afleiðingu og niðurstaða hennar er að mað- urinn komi sterkari en áður út úr hremmingum og þjáningum. Sálusorgun hennar var í kristilegum anda. Hér talar vitur og reynd kennslukona því þótt hún sé átján árum yngri en prófessorinn frægi veit hún alveg hvað hún er að segja og fylgir því fast eftir: Þér kvartið um, að yður vanti lífslöngun. Hún kemur aftur, þegar heilsan batnar, hlýtur að koma aftur, því þér eigið áhugamál, sem er þess vert að lifa fyrir, og eftir því sem kraftamir vaxa, andlega og líkamlega, mun það taka yður meira í sína þjónustu, svo sorgimar gleymast fyrir því. Ég veit það fyr- ir víst, að þér munuð einhvemtíma, ef til vill strax í þessu lífi telja þessa eldraun, sem þér nú hafið gengið í gegnum, sem sérstakt náðarverk, og vera þakklátur fyrir að yður var sýnt svo mikið traust, að leggja á yður svo þunga byrði.44 Þegar líða tekur á árið 1918 er augljóst af bréfunum að Haraldur er að ná sér og hann þakkar það Aðalbjörgu fyrst og fremst. Hann dáist að bréfum henn- ar og les þau oft, safnar þeim saman og les aftur. Hann hælir henni fyrir sálusorgarahæfileika hennar og kallar hana prestinn sinn, og er Guðs lifandi feginn því að bréfin eru laus við orðagjálfur sem flestir prestar noti svo mik- 43 Bréf frá Aðalbjörgu til Haralds 6. des 1917. 44 Bréf frá Aðalbjörgu til Haralds 23. október 1917. 63
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.