Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Blaðsíða 33

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Blaðsíða 33
uppbrennt hefur heilar byggðir og borgir. Stundum hefur til straffs komið eigin vangæsla mannanna á eldinum, að ég ei tali um, þá drykkjurútar hafa kveikt eld í sjálfum sér með of mikilli víndrykkju. Stundum hefur jörðin í sundur sprungið og af sínum iðrum eld til látið að eyðileggja menn, fénað og landspláss, hver dæmi öllum eru ljósi af h. skrift, allmörgum sagnabókum og frásögnum, en hér þurfti bevísingar til að færa. Þó hefur speki Guðs alloft því svo til hagað, að hún hefur verndað og leitt sín böm mitt úr þeim voða og þyrmt þeim, er hún vildi frelsa og unna lengri tíma til yfirbótar, eins og hér urðu nú til auðsjáanleg dæmi. Bæði þessar og aðrar frásagnir um Drottins hegningar eru þess vegna upp teiknaðar, að menn taki sér því heldur þar á vara að egna yfir sig Guðs fortærandi reiðield nokkru sinni.19 Eldurinn er þannig sérstakt tæki í hendi Guðs við að áminna menn. Og Jón Steingrímsson minnir á að Guð hafi á árunum næst undan eldinum blessað fólk með velsæld og góðu árferði. En í stað þess að fóma Guði þakkargjörð og þjóna honum með gleði, lét það velsældina villa um fyrir sér. Fólk tók heldur ekki mark á ýmsum fyrirbærum sem gátu bent til þess að einhverjir stórviðburðir væru í vændum og var því allsendis óviðbúið þegar ósköpin dundu yfir.20 Það er auðvelt að skilja viðhorf af þessu tagi sem ótta og álykta sem svo að prestar hafi með svona boðun verið að ógna fólki og vekja hjá því ótta. Tilgangur hennar var hins vegar ekki að vekja ógn og ótta. Öllu heldur var tilgangur hennar sá að vekja hjá fólki trú og traust á elsku Guðs og þar með æðruleysi til að takast á við lífið í árvekni og með dómgreind sem geti leitt til útsjónarsemi. Þegar menn treysta því að Guð sé sá er stjórnar jafnt mann- lífi sem lífi náttúrunnar, geta þeir túlkað það svo að óblíð náttúruöfl og ill öfl í mannlífinu geti reynst vera verkfæri Guðs ef fólk er reiðubúið að treysta handleiðslu hans. Boðunin gekk þá út á að fá fólk til að reiða sig á hjálp Guðs og nálægð til góðs samkvæmt því sem bók náðarinnar upplýsir um. Þegar menn þess vegna ígrunda náttúruna og mannlífið, verða þeir að hyggja að hvoru tveggja, lögmálum náttúrunnar sem Guð hefur sett og þeim vilja Guðs sem hann hefur opinberað mönnum í bók náðarinnar. Innsæi í vilja Guðs átti að kenna fólki að vera æðrulaust og örvænta ekki. Áminningarorðin eru því þau að vera vakandi, vera trúr, leggja allt í hönd Guðs og vænta sér alls góðs af honum. 19 Jón Steingrímsson 1973, s. 339-340. 20 Jón Steingrímsson 1973, s. 344-345. 31
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.