Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.09.2012, Side 33

í grundvallaratriðum hlutlægasta og nákvæmasta leiðin til ritskýringar texta
Gamla testamentisins sem stunduð væri.
Fyrir utan frásagnirnar í 2. Mósebók, sem Sigurður rannsakaði í lokarit-
gerð sinni við guðfræðideild Háskóla Islands og í doktorsritgerð sinni, beindi
hann fræðimannsaugum sínum aðallega að sálmum og spámönnum Gamla
testamentisins og árið 1984 kom út ofangreind bók í ritröðinni Arbeiten zu
Text und Sprache im Alten Testament, sem gefin er út hjá EOS Verlag í St.
Ottilien. Þar beindi hann sjónum að svokölluðum „inngöngulitúrgíum“ (þ.
Einzugsliturgié) í Gamla testamentinu og tekst á sannfærandi hátt að sýna
fram á að Sálmur 15 sé eini textinn í Gamla testamentinu sem sé saminn í
því augnamiði að vera notaður sem inngöngulitúrgía í helgidóminn. Sálmur
24,3-5 og Jesaja 33,14-16 noti hins vegar vissa þætti inngöngulitúrgíunnar
í nýjum aðstæðum. Er þessi bók það verk Sigurðar sem mest hefur verið
vitnað í af öðrum gamlatestamentisfræðingum og hafa niðurstöður hennar
verið teknar upp í fjölmörgum yngri verkum. 1994 kom út bókin Gottesmahl
und Lebensspende. Eine literaturivissenschaftliche Untersuchung von Jesaja
24,21-23; 25,6-10a sem Sigurður byggði á fyrirlestrum sem hann hélt
við háskólana í Bamberg og Munchen. f þessu verki sýnir Sigurður fram
á að Jesaja 24,21-23 og 25,6-lOa myndi heildstæða litla textaeiningu sem
beri vitni um hellenísk áhrif í snemmgyðingdómi. Textarnir séu ritaðir af
höfundum sem vildu „siðbæta“ gyðingdóminn og færa hann nær „alþjóð-
legum“ hugmyndaheimi grískrar trúarhugsunar en í textanum býr Jahve
öllum þjóðum veislu á Síonarfjalli og allar þjóðir lofa hann sem hinn eina
Guð. Með þessari rannsókn var viss tónn sleginn og auk greina átti Sigurður
Örn eftir að rita aðra bók um þessa texta í víðara samhengi, en árið 2008
kom út bókin Im Lichte des Herrn. Literaturwissenschaftliche Beobachtungen
zur Redaktion von Jes 2,2-25,10a* \>ar sem hann rannsakar ritstjórnarsögu
Jesaja 2,2-25,lOa*.
Það má segja að fræðastörf Sigurðar hafi að vissu leyti verið innblásin af
tónlistargáfu hans því að músíkölsk næmni endurspeglast í ástríðu hans fyrir
málvísindalegri og textafræðilegri nákvæmni eins og sjá má á verkum hans.
Hann var bæði gríðarnákvæmur ritskýrandi og aðferðafræðilega samkvæmur
sjálfum sér; niðurstöður hans byggðu ávallt á nákvæmri greiningu textans
sem til rannsóknar var og ályktunum sem draga mátti af öðrum textum
Gamla testamentisins. Með ritskýringaraðferðum sínum komst hann að vel
ígrunduðum og sannprófanlegum niðurstöðum sem oft voru einstakar fyrir
fræðin. Sem dæmi má nefna skýringu hans á orðasambandinu pane ha=lot
31