Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.09.2012, Síða 53

kemur skýrt í ljós ein af þeim þversögnum sem texti Opinberunarbókarinnar
felur í sér:
Kærleikurinn, sem er hið mikla og æðsta boðorð Krists, er ekki hálflyndið,
sem ómerkir allan skilsmun á góðu og illu, réttu og röngu, sannleik og
lygi, ekki geðleysið, sem vill vera allra viðhlæjandi og samsinnungur, heldur
lifandi hlutdeild í kærleik hans sjálfs sem er allt annað en loðmolla. Hann
er reiðubúinn til ýtrustu átaka, að líða takmarkalaust, stríða upp á líf og
dauða.59
Gegn hernaði berst heróp. Stríðshetjan er Kristur „sem dæmir og berst
með réttlæti“, skrýddur blóði drifinni skikkju, slær þjóðirnar með sverði
sínu og stjórnar þeim með járnsprota (Opb 19.11-15). Stríðinu er sagt stríð
á hendur. Úr þessari mótsögn leysir Sigurbjörn með tilkomu lambs Guðs,
kristslambinu sem verður að tákni fyrir þá mótspyrnu sem er kristnum
mönnum sæmandi. „Sá Guð sem var í Kristi, hefur opinberað mátt kærleika
síns, aflið sem sigrar allt um síðir. En sigurleiðin er píslarbraut.“60 Að
mati Sigurbjörns er það hlutverk kirkjunnar að breiða út þennan boðskap
og beita þeim vopnum sem ein duga gegn ofbeldi. „Ríki Krists er ekki af
þessum heimi og berst ekki að hætti þessa heims. Kirkja, sem varðveitir
anda hans, sigrar í ósigri, vinnur þótt hún tapi fyrir kúgara, lifir þótt hún sé
dauðadæmd.“61 En þó úr mótsögninni megi leysa með þessum hætti, helst
spennan áfram milli kristsmyndanna tveggja, lambsins og hinnar stríðandi
sigurhetju, sem hefur e.t.v. átt vel við það andrúmsloft sem Sigurbjörn
ætlaði sér að tala inn í.
Uppgjör við frjálslyndu guðfrœðina
Bók Sigurbjörns um Opinberunarbókina er athyglisverð heimild um
guðfræði hans að því leyti að þar getur að líta hvað ríkasta umfjöllun hans
um guðfræðileg málefni á einum og sama staðnum. Vissulega hafði hann
skrifað fjölda greina sem birtust í Víðfórla, Kirkjuritinu og víðar. Engum
duldist heldur afstaða hans í guðfræðilegum deilum þessa tíma þar eð hann
hafði verið áberandi talsmaður nýrétttrúnaðarins sem þá var að ryðja sér til
rúms á kostnað aldamótaguðfræðinnar.62
59 Sama rit, 51.
60 Sama rit, 88.
61 Sama rit, 151.
62 Sigurjón Árni Eyjólfsson hefur gert ítarlega úttekt á deilum Sigurbjörns og Benjamíns Kristjánssonar
(1901-1987) sem mörkuðu þáttaskil í átökum frjálslyndu guðfræðinnar og nýrétttrúnaðarins um
51