Ófeigur - 15.08.1948, Side 5

Ófeigur - 15.08.1948, Side 5
ÓFEIGUR 5 V. Skáiholt er nú komið í eyði, eða sama sem, og í 150 ár hefir mannaféíagið ekki gert eitt einasta handtak á þeim stað til að sýna sjö alda höfuðstað þann sóma, sem honum ber. Er þetta tii varanlegrar háðungar ríkis- stjórnum undangenginna ára, alþingi og borgurum iandsins. I Skálholti ætti að hafa fyrirmyndarbú, heima á gamla biskupsstaðnum, og verkleg námskeið fyrir bændaefni af Suðurlandi, búa sómasamlega um kirkju- garðinn, reisa þa.r fallega kapellu og minnismerki Ein- ars Jónssonar um Jón Arason. Þar ætti að búa prest- ur sveitarinnar og þar færi vel á að hafa heimili fyrir aldurhnigna presta og ýmsa fræðimenn. Sú þjóð, sem fyrirlítur forfeður sína og vanrækir minningu þeirra er á vegi glötunarmnar. Nálega öll frægð fyrri kyn- slóða á íslandi er í sambandi við frábæra ræktarsemi þeirra við afrek forfeðranna. Skálholt í núverandi mynd er stórfelld ásökun um ræktarleysi og vanmenningu þeirra manna, sem nú hafa að nafni til forystu um andleg mál í landinu. VI. Allt það, sem bezt er gert í listum og bókmenntum á Islandi, er hjáverkavinna, unnin án vona um laun. Undir áhrifum kommúnista hefir verið lagt út á þá hættubraut, að veita árlega yfir eitt hundrað mönn- um fé úr ríkissjóði, til að fá þá tii að framleiða lista- verk og skáldskap. I þessum fjölmenna hóp eru ýmsir dugandi menn, sem höfðu sýnt ágæta hæfileika og lát- ið liggja eftir sig merk verk, áður en þjóðnýtingin hófst. En síðan þessi víðtæki ríkisrekstur komst í algleym- ing, hafa lista og skáídagyðjurnar neitað að láta Is- land fá nokkuð af þeirra Marshall-láni handa liði boi- sevíka. Þjóðnýting lista og skáldskapar getur gefið þjóðinni skáld svo sem Jóhann Sigurðsson og Stein Steinarr, en í listum Svavar Cuðnason og Þorvald Skúla- son. Þingið og stjórnin eru í mestu vandræðum með þetta mál. Er orðið nálega ómögulegt að fá nokkurn mann til að bera fóðrið úr ríkissjóði fram á stallinn. Hér er bent á Ieiö til lausnar á þessu máíi, að veita nokkrum skáldum og listamönnum heiðurslaun, þegar þeir eru komnir yfir miojan aldur og hafa sýnt í verki, að þeir hafi skapandi gáfu og geti verið þjóðinni til
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Ófeigur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.