Ófeigur - 15.08.1948, Blaðsíða 35

ÓFEIGUR
36
aðir, án vona um mannréttindi eða nokkra tegund
frelsis.
Fátt sýnir betur gildi lífrænna hugmynda heldur
en sagan um suðurferða-tillögunina, sem ekki var rædd
í þinginu og þá vitanlega ekki samþykkt. Ekki var hún
heldur rædd í hinum pappírsauðugu blöðum landsins.
Samt þekkir þjóðin hana og hefir ef svo má segja sam-
þykkt hana með lófataki. Hér er átt við tillöguna um
að nýja strandferðaskipið Hekla fari á hverju vori,
sex vikna ferð, með 170—200 íslendinga meðfram
ströndum Spánar, Suður-Frakklands, ítalíu og Litlu-
Asíu, Gyðingalands og Egiftalands, með landgöngu
og viðkomu á hinum frægustu og viðkunnustu stöðum.
Á þessum tíma árs er ekki þörf fyrir bæði stærri
strandferðaskipin hér heima til mannflutninga. Þá er
hægt að gefa miklum fjölda Islendinga fullnægingu
drauma sinna að heimsækja hin sögufrægu Miðjarðar-
hafslönd og bera fegurð þeirra saman við ættlandið,
sem mun þola vel þann samanburð. Fjölmargir menn,
konur, karlar, ungir menn og gamlri, bændur og
bæjamenn, hafa látið í Ijós við mig einlægar óskir um
að geta tekið þátt í slíkri ferð. Ef friður helzt í álfunni
og Island nýtur frelsis á ókomnum árum, munu áreið-
anlega verða skipulagðar hópferðir borgaranna úr öll-
iun landshlutum og öllum stéttum til fagurra staða í
suðurlöndum. íslenzku skipin verða undir þessum
kringumstæðum fljótandi íslenzk heimili við fjarlæg-
ar strendur, þar sem ekki þarf að eyða til muna er-
lendum gjaldeyri nema fyrir olíuna sem skipin brenna.
Þeir, sem hafa elju til að athuga þær tillögur
og skýringar, sem birtar eru í þessu hefti Öfeigs, munu
skilja að þær eru frambornar á alþingi og birtar í þessu
riti í alveg ákveðnum tilgangi. Á tímabili hinna löngu
máttlausu og þýðingarlitlu þinga er hætta á að mikill
hluti þjóðarinnar geti ekki skilið megineinkenni þess
frelsis, sem fylgir þingstjóm og almennum atkvæðis-
rétti fullorðinna manna. Það er sérstaklega hætta
á, að unga kynslóðin komist að þeirri niðurstöðu, að
frjálsar þjóðir stýri málum sínum með skrallsamkom-
um. dansi, harmonikuslætti, eftirhermum, búktali og
samdrykkju. Þjóð, sem leyfir sér þessháttar vinnubrögð
til úrlausnar félagslegum vandamálum, er í upplausn
og glatar fyrst fjárhagssjálfstæði og síðan mannrétt-
5*