Ófeigur - 15.08.1948, Blaðsíða 48

Ófeigur - 15.08.1948, Blaðsíða 48
48 ÓFEIGUR mundu nazistar alls ekki hafa treyst sér til að leggja út í nýja heimsstyrjöld. Þetta er fyllilega ljóst hverj- um manni, er fylgzt hefur rneð gangi stjórnmála í heiminum á undangengnum árum. Bandaríkin ætla sýnilega ekki að freista einræois- herra nútímans til að leggja út í nýja styrjöld af því, að lýðræðisríkin séu veik og vopnavana. Bandaríkin eru nú voldugasta þjóð í heimi að auði, herafla á sjór landi og í lofti. Þau búa að miklum náttúrugæðum og tækni. Forustumönnum þjóðarinnar er vel ljóst af sögu. éinræðisþjóðanna, að þær svífast einskis í baráttu sinni um auð og landvinninga, og að á þá muni leitað, þó að Japan og Þýzkaland verði um langa stund ekki hættu- légir keppinautar. Aðstaðan í heimspólitikinni er þess. vegna sú, að Engilsaxar hafa tekið að sér óskrifaða for- ustu til að vernda frelsi og menningu vesturlanda. All- ar þingstjórnarþjóðir, sem því mega við koma, leita í þetta skjól. Einræðisríkin mynda út af fyrir sig annan stjörnuklasa. Glitvefnaður alþjóðabandalagsins verður væntanlega um nokkra stund breiddur til skrauts yfir þessar tvær ósamrýmanlegu andstæður. Erlendir menn, sem þekkja nokkuð til íslenzkra mála, undrast dirfsku íslendinga að leggja út í það stórræði að rnynda nútíma ríki, þó að þegnarnir séu ekki nema 125 þúsund. En öll þjóðin er sammála um að fram- kvæma þessa djörfu nýjung. Vitna íslendingar auk þess í þá staðreynd, að forfeðrum þeirra hafi tekizt í forn- öld að halda við merkilegu menningarríki í nálega 4 aldir. En á þeim tíma treysti þjóðin á einangrun lands- iiis sem vörn móti landræningjum og innrásarher. Þetta lánaðist fram eftir öldum. En hvenær sem á reyndi, svo sem í Tyrkjaráninu eða þegar Gilpin tók landssjóð- inn og Jörundur æðsta valdið í landinu í byrjun 19. ald- ar, var sýnilegt, að ísland lá gersamlega varnarlaust fýrir fótum hvers bófa, sem vildi ásælast gæði þess. Bretar létu varðlið sitt á hafinu bæta úr yfirgangí Jörundar og fjártöku Gilpins og sönnuðu enn einu sinni hina þöglu vernd brezka fiotans í norðurhöfum. Liðu svo tímar, að Islendingar vissu ekki annað en að þeir gætu lifað í ævarandi friði í skjóli við blátreyjur Breta. Þessu gifturíka tímabili lauk, þegar kafbátar óg flugvélar voru orðin einhver máttugustu hernaðar- tæki í stórveldastyrjöld. 1 stað þess að ísland var áð-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Ófeigur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.