Ófeigur - 15.08.1948, Side 82

■82
ÓFEIGUR
XIX. Þjóðvörður.
Islendingar eru nú frjáls og sjálfstæð þjóð. Á hverri
slíkri þjóð hvílri sú skylda að halda friði og lögum
í landinu og að verja landið og frelsið móti árásum
óvinveittra þjóða. Aðstaða íslenzku þjóðarinnar er nokk-
uð sérstæð í þessu efni. Þjóðin gerir hvorugt. Hér er
ekki haldið uppi friði og reglu innanlands, af því að
skort hefur skilning á þessu meginatriði menningar-
innar. Um vörn gegn aðkominni hættu hefur aldrei
verið að tala. Hver sjóræningi, sem nálgazt hefur strend-
ur landsins, gat öldum saman leikið landsfólkið svo
grálega sem hentast þótti. Síðustu þrjár aldirnar hef-
ur brezki flotinn starfað óumbeðið og óumsamið að
löggæzlu í Atlantshafi norðanverðu. Islenzka þjóðin
hefur lifað örugg í skjóli hans, þar til flugtæknin bar
nýja hættu að landinu. Sameinuðu þjóðirnar hafa ekki
til gæzlu heimsfriðarins annað fram að leggja en ósam-
lyndi og félagslegan vanmátt. Vita þjóðirnar á Balkan-
skaga og í Mið-Evrópu, hver örlög bíða nú á tímum
þjóða, sem eiga ágjama nágranna og búa í fjarlægð
frá menningar- og herveldi Engilsaxa. En sú hlið
þjóðvamanna verður ekki rædd hér að þessu sinni.
En þó að íslendingar verði að viðurkenna, að þeir
séu ekki færir til að hrinda vopnuðum árásum erlendra
þjóða, þá er hitt augljóst, að ef þjóðin er ekki fær um
að halda uppi viðunandi löggæzlu í landhelginni og á
landi, þá getur hún ekki talizt sjálfstæð og ekki sið-
menntuð þjóð. Þar sem lögin em ekki í gildi, er skríl-
veldið komið í hásætið og steypir sér sjálfu og þjóð-
inni í tortímingu. Sem betur fer, er ekki ástæða til að
óttast þessa hættu hér á landi. Þjóðin getur varið lög
og rétt á landi og í landhelginni, ef hún vill. En fram
að þessu hefur það ekki tekizt. En svo má ekki lengur
til ganga.
Eftir að fjölmenni tók að vaxa á tilteknum stöðum
hér á landi, hefur nokkram sinnum komið til skríl-
uppþota, þar sem æstur og villtur múgur hefur leitazt
við að taka sér í hendur um stundarsakir stjómgæzl-
una af löglegum aðilum. Er fyrst þess að minnast, þeg-
ar skríll sótti vikulangt að Tryggva Þórhallssyni for-
sætisráðherra og fjölskyldu hans vorið 1931. Ári síð-
ar sneri skríllinn reiði sinni gegn Knud Zimsen borgar-