Ófeigur - 15.08.1948, Side 102

102
ÓFEIGUR
sniðinn í sama móti eins og liinir eldri, sem sýnilega
þarf að gerbreyta, ef þeir eiga að geta unnið sitt hlut-
verk. Með því að gera Hóla- og Hvanneyrarskóla að
eins vetrar stofnunum geta þeir tekið á móti eitt hundr-
að námssveinum árlega, og er vafasamt, hvort meiri
þörf er fyrir húsrúm í bændaskólum fyrst um sinn.
Má þá spara nýbyggðina í Skálholti. Hins vegar þarf
að auka til stórra muna vinnustofur og smiðjur á gömlu
búnaðarskólunum, og er það illa farið, að það hefur
ekki verið gert fyrr. Ef þá kemur í Ijós, að ekki eru
nóg verkefni á vorin handa öllum búfræðingum lieima
á skólanum, er hægurinn hjá að láta hæfilega stóra
vinnuflokka frá þeim starfa að jarðbótum og garðvinnu
hjá bændum í nágrenninu.
Nú er byrjuð bókfræðileg framhaldsdeild á Hvann-
eyri. Slík deild er sjálfsögð, engu síður þó að skóiamir
hneigist í verklega átt. En að öllum líkindum þarf að
breyta þeirri deild ems og bændaskólunuxn og miða
starf hennar að öllu leyti við íslenzka staðhætti, en
ekki erlendar fyrirmjmdir.
XXX. fslenzk utanríMsmál.
Islenzka þjóðin er að tölu til ekki mannfleiri en íbú-
ar í einni götu í erlendum stórborgum. Þessi fá-
menni hópur byggir auk þess næststærstu eyju álf-
unnar. I sambandi við lýðveldismyndunina varð að setja
á stofn, án verulegs undirbúnings, allmikið kerfi til að
starfa að utanríkismálunum. Er þetta kerfi nu mikiu
mannfleira, bæði við störf innan lands og utan, held-
ur en samsvarar gjaldgetu þjóðarinnar. Nær hið nýja
kerfi þó ekki nema til nokkurra landa. Að því er snert-
ir sendilierrastarfið var heppileg vinnubragðatilhögun
frá 1920 og fram að síðasta stríði, því að sendi-
maður landsins í Danmörku var sífelít á ferð til þeirra
landa, þar sem ísland átti hvert sinn sérstakra hags-
muna að gæta.
Nú verður að vísu ekki hjá því komizt, að fjölga
sendimönnum frá því, sem var meðan landið var í per-
sónusambandi við Danmörku. Er sennilegt, að ekki
verði komizt af með minna en fjóra sendimenn. Einn
fyrri Norðurlandaríkin fjögur, annan fyrir Mið- og
Austur-Evrópu, Balkanskaga og ítalíu. Þriðji sendi-
herrann hefði aðsetur í London, en gegndi líka störf-