Studia Islandica - 01.06.1981, Síða 127

125
Margan hendir þat, er minnst varir. 74
Margan þat sœkir, er minnst varir. 74
Margir teljask vinir, svá lengi sem vel gengr, en i nauðsyn eru þeir
fáir. 87
Mart er friðara en fé. 24
Mart gengr verr en varir. 74
Mart kann gðruvis til at bera en menn hyggja. 75
Mart verðr annan veg en maðrinn ætlar. 87
Með falsi er vinar nafn, nema raun fylgi með sannri vingan. 87
Með gleði skal harmi hrinda. 90
Með þeim hætti skal hverr bœta sem hann misgerir. 26
Mgrgu skiptir skjótt um. 81
Mprgum es meir lagit málskálp en hyggjandi. 72-3
Mprgum teksk verr en vill. 43
Nálægr veggr hitnar, þá er inn næsti brennr. 76-7
Nú er því illt illum at vera, at margr ætlar þar annan mann eptir
vera. 105
Nú verðr sumt þat er mangi varir. 74
Ögipt verðr í umbúð skjót. 81
Ójafnaðarmonnum ferr svá flestum, at þeir látask í hernaðinum, ef
þeir taka sik eigi sjálfir frá. 25
Ójafnaðr gefsk jafnan illa. 81
Opt hlýtr illt af illum. 76
Opt verðr ofsat til vansa. 53-4
Óvinum þínum trúðu aldregi. 79
Raun skal vin prófa. 86
Sá er (þykkir) eldrinn heitastr, er á sjálfum liggr. 79-80, 89
Sá er sannr vinr, er í nauðsynjum hans er búinn til hjálpar eptir
megni. 87
Sá er svinnr er sik kann. 40-42
Sá kann mann mest at blekkja, er hann hefir mestan trúnað á. 80
Sá maðr, er ekki kann sjálfan sik, þá þrútnar hann af metnaði móti
guði. 41
Sá maðr gætir eigi alls vel, er mikit býr í skapi. 43-4
Segjanda er alt sinum vin. 74
Sinnar stundar bíðr hvat. 82
Sitt er hvárt gæfa eða gervigleikr. 19, 94-101
Sitt mein þykkir sárast hveim. 44
Sjálfr kunn þú sjálfan þik. 41
Sjálfs sins fjandmaðr er sá, er hann reiðir sverð sljóliga at óvin sínum.
32
Skammæ eru óf pll þessa heims. 20-21
Skammæ þykkja ófin $11. 20-21
Skemma vill sá sitt lif, er hann lengir líf óvinar sins. 32