Úrval - 01.02.1944, Side 13

Hér birtist ítarleg' frásögn af hinu hryllilega barnsráni,
sem mörgum mun minnisstætt.
Þegar barni Lindbergs var rœnt
Úr bókinni „Fifty Great Disasters",
eftir A. J. Russell.
JIK AÐ var að kvöldi hins 1.
Ilillr marz 1932.1 hinu mikla húsi
giitruðu ljós í ölium gluggum,
frá kjaliara og upp í ,,kvist“,
en þetta voru líka einu ljósin í
hinu skuggalega skógarlandi.
Máltíð hafði verið fram reidd í
borðsalnum fyrir þau hjónin
Lindberg ofursta og frú hans.
Uppi, á öðru lofti, í barnaher-
berginu var barnung og glað-
iynd barnfóstra, skozk að ætt,
að nafni Betty Gow, að sinna
þörfum Charles Augustusar,
sem henni hafði verið falinn
til umsjár. Drengurinn hafði
ekki verið vel frískur þennan
dag, hann hafði kvef, og móðir
hans hafði komið upp og ætlað
að loka gluggahleranum. En
hlerinn var undinn, svo að hann
féll ekki vel í.
Barnið, — sem var bústinn,
bjarthærður drenghnokki, var
rétt að byrja að tala. Honum
svipaði mjög til föður síns, —
bláeygur, bjartur yfirlitum og
með spékoppa í kinnum, — en
ættingjar þóttust einnig sjá
ýmislegt 1 andliti snáðans, sem
svip bæri af móður hanr.. Ný-
lega hafði hann verið vcginn
og reyndist þá 27 pund að
þyngd, en að hæð var hann 82
sentímetrar.
Þetta var hráslagalegt og
koldimmt kvöld. Betty Gow
vafði utan um drenginn, sem
var með nokkurum hita, hvít-
um og hlýjum svefnsloppi, lét
hann í litla rúmið sitt og hlúði
vel að honum. Klukkan hálf
níu um kvöldið, leit hún inn
til hans, og svaf hann þá vært.
Hálfri annari klukkustund síð-
ar, kom hún aftur inn í her-
bergið. Þá var litla rúmið tómt.
Á þessum níutíu mínútum,
hafði svartri farþegabifreið ver-
ið ekið heim undir landareign-
ina, og úr þessari bifreið komið
einn eða fleiri menn með stiga,
sem reistur hafði verið upp við
húsið, undir glugganum á barna-
2*