Úrval - 01.02.1944, Side 43

Úrval - 01.02.1944, Side 43
STARF FRÉTTAÞULSINS 41 Látið þér tilfinningar yðar hafa nokkur áhrif á lesturinn? spyrja menn. Ef átt er við það, að við þul- irnir hlökkum yfir góðum frétt- um og tölum dapurlega, þegar fréttirnar eru slæmar, þá er svarið nei. Fréttirnar eru hlut- laust samdar og tala sínu máli. En auðvitað verður tónn þess sem les að vera í samræmi við innihaldið. Oft eru tilkynntir mikhr sigrar (sem betur fer), og þá er engin ástæða til annars en að láta sinn eigin fögnuð koma í ljós. Á sama hátt er það sjálfsagt að segja frá alvar- legum ósigri með alvöruhreim. Ég get strax svarað þeirri spumingu, að ég hefi oft fylgzt með í sögulegum viðburðum. Til gamans skal ég segja frá hinum merkasta þeirra. 3. september 1939 var sunnu- dagur, og ég átti morgunvakt. Tilkynnt hafði verið að þýðing- armikil tilkynning yrði lesin klukkan tíu um morguninn og að síðar myndi forsætisráðherr- ann (sem þá var Neville Chamberlain) tala til þjóðar- innar. Þegar ég kom til forsæt- isráðherra, var stjórnin á fundi, og ég beið með mikilli eftir- væntingu. Klukkan korter fyrir tíu gerði ritari forsætisráðherra boð fyrir mig. Hann var alvar- legur í bragði, þegar hann fékk mér skjal og tilkynnti mér, að efni þess ætti að lesa klukkan tíu. Ég las það mjög vandlega í hálfum hljóðum. Ég vissi, að ég myndi tæplega aftur eiga eftir að lesa þýðingarmeiri tilkynningu og nú reið á að standa sig. Hljóðneminn var settur í samband, og klukkan sló tíu. „Þetta er London. Út hefir verið gefin opinber tilkynning, sem hér fer á eftir .... hefir tilkynnt þýzku ríkisstjórninni, að hafi hún eigi innan klukkan ellefu eftir brezkum sumartíma í dag, þriðja september, gefið fullnægjandi tryggingu . . . , muni ófriðarástand ríkja milli landanna frá þeim tíma. Stjóm- in væntir nú hvers þess svars, er þýzka ríkisstjórnin kann að gefa. Forsætisráðherrann mun tala til þióðarinnar klukkan 11.15“. Hljóðnemanum var lokað, og fimm stundarfjórðungar voru, þar til aftur yrði útvarpað. Ég talaði við vélamennina, og öll- um var þungt í huga. Tíminn leið, og klukkan sló ellefu. Fresturinn var útrunninn.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.