Úrval - 01.02.1944, Qupperneq 20

18
TjRVALi
lýsti það í Bronx-blaði, að hann
samþykkti þetta.
Condon auglýsti nú, að hann
væri reiðubúinn til samninga,
en aðeins á þeim grundvelli, að
barninu yrði skilað um leið og
peningarnir væri afhentir. Um
þetta var þæft árangurslaust,
og að því kom svo, að Lindberg
brást þolinmæðin, og skipaði
svo fyrir, að Condon afhenti
lausnarféð.
Og nú gerðist í New York at-
burður, sem er næstum því
ótrúlegur. Lögreglan var enn á
þönum, leitandi á líklegum og
ólíklegum stöðum gagna, sem
leitt gæti til skýringar á málinu
og handtöku glæpamannanna.
En flugmaðurinn frægi fer með
dr. Condon til St. Reymonds
kirkjugarðsins, þar sem ráns-
mönnunum eru afhent 250.000
krónur.
Sagan um þetta er líkust reyf-
ara.
Linberg beið að heimili dr.
Condons, þar til skilaboð bárust
um það, að þeir skyldu vera við-
búnir, því að senn yrði þeim
gert aðvart um, hvert þeir ættu
að fara. Skömmu síðar ók bif-
reiðarstjóri, sem síðar kemur
við sögu þessa, upp að húsi
Condons, og skilaði boðum til
hans um að koma þegar í stað
til gróðurhúss nokkurs við
Austur-Tremont-avenue. Frek-
ari fyrirmæli væru á blaði, sem
hann myndi finna undir steini,
en sá steinn væri undir borði,
sem væri fyrir utan gróðurhús-
ið. Condon hlýddi þessu og fann
blaðið. Þar var fyrir hann lagt,
að fara yfir götuna og til ákveð-
ins staðar í Whittermore Aven-
ue. Hann gerði það. Og meðan
hann var að átta sig þar, gengu
maður og kona í hægðum sín-
um fram hjá honum, og Condon
heyrði að maðurinn sagði:
„Þetta er Whittermore avenue.“
Og þetta var merkið!
Þessi hjú lögðu nú fyrir hann
að fara til ákveðins staðar í
St. Reynond’s kirkjugarðinum.
Þegar hann kom að þéttri lim-
girðingu í garðinum, heyrði
hann rödd hinum megin við
girðinguna, sem sagði: „Ertu
með peningana?"
Hófst nú þref nokkurt um
upphæðina. En maðurinn, sem
ræddi við Condon, og talaði
enskuna með norrænum hreim,
virtist vera sem á nálum og
gekk furðu fljótt að því að taka
við 250.000 krónum í stað 350.
000 króna. Gondon flýtti sér nú
til Lindbergs, sem beið hans í