Úrval - 01.02.1947, Síða 26

Úrval - 01.02.1947, Síða 26
24 tjRVAL hefði hann alizt upp meðal apa, hefði hann aldrei lært að ganga uppréttur, Leikir apans voru einnig að mörgu leyti líkir og hjá börn- um, en það var þó ekki dreng- urinn, sem gaf honum fordæm- ið, því að apinn hafði venjulega ráð fyrir þeim báðum, þar sem hann var sterkari og fljótari að færa sig úr stað. Eins og börnum er títt, þótti apanum gaman að missa hluti og láta rétta sér þá aftur, og honum var mjög tamt að nota fæturna við leiki sína. Honum þótti gaman að draga teppi eða dregil á eftir sér í stórum hring, og horfði þá aftur fyrir sig, á það sem hann dró. Hann brosti ánægjulega þegar móðan frá andardrætti hans settist á rúou og krotaði þá á rúðuna, rétt eins og börn gera. Þegar hann var kominn í rúmið á kvöldin, lék hann sér að því að draga sængina upp yfir höfuðið og gægjast svo út undan henni. Honum þótti gaman að láta drenginn eða börn, sem komu í heimsókn, elta sig, og þegar hann hafði falið sig á bak við einhvern hlut, kíkti hann á þá, sem eltu hann. Ef sá sem elti apann ætlaði að ná honum, hljóp hann í hinn enda herbergisins til þess að halda leiknum áfram. Þessi eltingaleikur breyttist oft þann- ig, að sá sem elti reyndi að koma þeim, sem eltur var, íopna skjöldu og gera hann þannig forviða. Ef drengurinn byrjaði slíkan leik, fór hann á bak við eitthvað, þar sem hann gat fal- ið sig, gægðist síðan fram und- an og hóaði í apann. Þegar þeir voru tveir saman, gekk ekki á. öðru en leikjum og ærslum, en væri annar tekinn, hætti hinn. Þegar sjónskerpa apans og drengsins voru rannsökuð, kom. í ljós, að apanum var illa við sterka birtu, en hann var fljót- ari að taka eftir hverri smá hreyfingu í kringum sig. Hon- um þótti, eins og börnum, mjög gaman að myndabókum, eink- um litmyndum eða myndum, sem voru skýrt greindar með línum, sem dregnar voru kringum þær. Hann reyndi að ná hlutunum, sem myndimar sýndu, og þegar hann sá mynd af kextegund, sem honum þótti góð, teigði hann varirnar niður á myndina. Heyrn hans var mjög skörp, sérstaklega heyrði hann vel dauf og ógreinileg hljóð. Viðbragðsflýtir hans við
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.