Úrval - 01.02.1947, Side 90

Úrval - 01.02.1947, Side 90
88 tÍRVAL. stökkva alveg upp úr vatninu til að grípa smáfiska úr hendi gæzlumanns síns og keppa um ástir hnýsukýr einnar við ann- an tarf, sem áður hafði verið handsamaður. Áður en sjódýrasafnið var stofnað, voru lifnaðarhættir hnýsa og margra annarra sjó- dýra, sem þar voru höfð í haldi, aðallega, ágizkunarefni. Þetta eru hinar fyrstu og einu hnýs- ur, sem hafðar eru í haldi. Þeg- ar safninu bættist hnýsukýr, sem auðsjáanlega var með kálfi, vakti það athygli meðal vís- indamanna um öll Bandaríkin. Þegar að því kom, að hún skyldi verða ,,léttari“ — undarlega að orði komizt um kvenveru í heimsins stærsta sjávardýra- safni — fékk hún heimsókn fjölda sjávardýrafræðinga og annarra vísindamanna,, auk fréttakvikmyndara, sem hugð- ust mundu verða vottar að fæðingunni. Kálfurinn fæddist þannig, að sporðurinn kom fyrst. Jafn- skjótt og hann var fæddur, skildi móðixin á milli með því að bíta sundur naflastrenginn. Síðan tók hún að stjaka kálfin- um upp á yfirborðið, svo að hann gæti andað. Hún hélt áfram tilraunum sínum, til að halda honum upp úr, í nokkrar klukkustundir, en því miður var hann fæddur andvana eða hafði dáið í fæðingunni, og kafarar voru fengnir til að ná honum upp til krufningar. Athuganir, sem gerðar voru um þetta lejrti, benda til þess, að hnýsur leiti upp í grunna ár- ósa eða nálægt ströndum, þar sem grunnt er, til að ala af- kvæmi sín, þar sem þægiiegt er að kenna þeim að koma upp á yfirborðið og draga andann á hálfrar mínútu fresti. Kálfarn- ir sjúga móður sína í sex mán- uði eða svo, en skömmu eftir fæðinguna virðast þeir geta fylgzt með þeim, sem eldri eru, á hinni hröðu og látlausu ferð þeirra um höfin. Smærri hákarlarnir, er sýndir eru í sjávardýrasafninu, eru að jafnaði veiddir í net með 18 þumlunga möskvum. Netin eru lögð þvert fyrir víkur og voga, eða á staði, þar sem gotí er til matfanga fyrir hákarlinn, ná- lægt skerjum og boðum. Þegar þeir eru komnir í netin, eru þeir innbyrtir með vindum. En oft meiðast stórir hákarlar svo, er þeir reyna að slíta sig lausa, að þeir drepast fljótlega. Deyfi-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.