Úrval - 01.02.1947, Page 90

Úrval - 01.02.1947, Page 90
88 tÍRVAL. stökkva alveg upp úr vatninu til að grípa smáfiska úr hendi gæzlumanns síns og keppa um ástir hnýsukýr einnar við ann- an tarf, sem áður hafði verið handsamaður. Áður en sjódýrasafnið var stofnað, voru lifnaðarhættir hnýsa og margra annarra sjó- dýra, sem þar voru höfð í haldi, aðallega, ágizkunarefni. Þetta eru hinar fyrstu og einu hnýs- ur, sem hafðar eru í haldi. Þeg- ar safninu bættist hnýsukýr, sem auðsjáanlega var með kálfi, vakti það athygli meðal vís- indamanna um öll Bandaríkin. Þegar að því kom, að hún skyldi verða ,,léttari“ — undarlega að orði komizt um kvenveru í heimsins stærsta sjávardýra- safni — fékk hún heimsókn fjölda sjávardýrafræðinga og annarra vísindamanna,, auk fréttakvikmyndara, sem hugð- ust mundu verða vottar að fæðingunni. Kálfurinn fæddist þannig, að sporðurinn kom fyrst. Jafn- skjótt og hann var fæddur, skildi móðixin á milli með því að bíta sundur naflastrenginn. Síðan tók hún að stjaka kálfin- um upp á yfirborðið, svo að hann gæti andað. Hún hélt áfram tilraunum sínum, til að halda honum upp úr, í nokkrar klukkustundir, en því miður var hann fæddur andvana eða hafði dáið í fæðingunni, og kafarar voru fengnir til að ná honum upp til krufningar. Athuganir, sem gerðar voru um þetta lejrti, benda til þess, að hnýsur leiti upp í grunna ár- ósa eða nálægt ströndum, þar sem grunnt er, til að ala af- kvæmi sín, þar sem þægiiegt er að kenna þeim að koma upp á yfirborðið og draga andann á hálfrar mínútu fresti. Kálfarn- ir sjúga móður sína í sex mán- uði eða svo, en skömmu eftir fæðinguna virðast þeir geta fylgzt með þeim, sem eldri eru, á hinni hröðu og látlausu ferð þeirra um höfin. Smærri hákarlarnir, er sýndir eru í sjávardýrasafninu, eru að jafnaði veiddir í net með 18 þumlunga möskvum. Netin eru lögð þvert fyrir víkur og voga, eða á staði, þar sem gotí er til matfanga fyrir hákarlinn, ná- lægt skerjum og boðum. Þegar þeir eru komnir í netin, eru þeir innbyrtir með vindum. En oft meiðast stórir hákarlar svo, er þeir reyna að slíta sig lausa, að þeir drepast fljótlega. Deyfi-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.