Úrval - 01.02.1947, Síða 90

Úrval - 01.02.1947, Síða 90
88 tÍRVAL. stökkva alveg upp úr vatninu til að grípa smáfiska úr hendi gæzlumanns síns og keppa um ástir hnýsukýr einnar við ann- an tarf, sem áður hafði verið handsamaður. Áður en sjódýrasafnið var stofnað, voru lifnaðarhættir hnýsa og margra annarra sjó- dýra, sem þar voru höfð í haldi, aðallega, ágizkunarefni. Þetta eru hinar fyrstu og einu hnýs- ur, sem hafðar eru í haldi. Þeg- ar safninu bættist hnýsukýr, sem auðsjáanlega var með kálfi, vakti það athygli meðal vís- indamanna um öll Bandaríkin. Þegar að því kom, að hún skyldi verða ,,léttari“ — undarlega að orði komizt um kvenveru í heimsins stærsta sjávardýra- safni — fékk hún heimsókn fjölda sjávardýrafræðinga og annarra vísindamanna,, auk fréttakvikmyndara, sem hugð- ust mundu verða vottar að fæðingunni. Kálfurinn fæddist þannig, að sporðurinn kom fyrst. Jafn- skjótt og hann var fæddur, skildi móðixin á milli með því að bíta sundur naflastrenginn. Síðan tók hún að stjaka kálfin- um upp á yfirborðið, svo að hann gæti andað. Hún hélt áfram tilraunum sínum, til að halda honum upp úr, í nokkrar klukkustundir, en því miður var hann fæddur andvana eða hafði dáið í fæðingunni, og kafarar voru fengnir til að ná honum upp til krufningar. Athuganir, sem gerðar voru um þetta lejrti, benda til þess, að hnýsur leiti upp í grunna ár- ósa eða nálægt ströndum, þar sem grunnt er, til að ala af- kvæmi sín, þar sem þægiiegt er að kenna þeim að koma upp á yfirborðið og draga andann á hálfrar mínútu fresti. Kálfarn- ir sjúga móður sína í sex mán- uði eða svo, en skömmu eftir fæðinguna virðast þeir geta fylgzt með þeim, sem eldri eru, á hinni hröðu og látlausu ferð þeirra um höfin. Smærri hákarlarnir, er sýndir eru í sjávardýrasafninu, eru að jafnaði veiddir í net með 18 þumlunga möskvum. Netin eru lögð þvert fyrir víkur og voga, eða á staði, þar sem gotí er til matfanga fyrir hákarlinn, ná- lægt skerjum og boðum. Þegar þeir eru komnir í netin, eru þeir innbyrtir með vindum. En oft meiðast stórir hákarlar svo, er þeir reyna að slíta sig lausa, að þeir drepast fljótlega. Deyfi-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.