Úrval - 01.06.1948, Blaðsíða 80

Höfundur „Gæsamömmu í gæsahreiffrmu" (3. hefti 5. árg.)
ræffir þaff sem hún kaJiar —
Lífsleit okkar.
Grein úr „Reader’s Digezt“,
eftir I. A. B. Wylie.
T^F forfeður okkar frá vík-
ingaöld gætu horfið aftur á
fornar slóðir, mundu þeir verða
steinhissa á vélatækni vorra
tíma. En þeir yrðu enn meira
forviða, er þeir kynntust okkur.
Þeir mundu furða sig á van-
trausti okkar á lífinu og okkur
sjálfum, þrátt f yrir hina ótrúlegu
velmegun og öryggi, sem við
búum við. Þeir mundu furða sig
á hinni miklu breytingu, sem
orðin er á manninum á síðari
tímum. Hvað er orðið af djörf-
ung hans, er hann atti kapp við
andstæð öfl?
Hugrekki forfeðranna byggðist
á hispurslausri yiðurkenningu
á því, að sigur og ósigur, böl og
hamingja væri mönnunum fyrir-
með táknræna hegðxm dýra
styðja þá skoðun, sem er smám
saman að ryðja sér rúms, að
hugur mannsins eigi einnig að
baki sér þróunarferil.
hugað, og engu væri að treysta.
nema guði og sjálfum sér. 1
þeirra augum var lífið reynslu-
skóli, þar sem allt var undir því
komið, að menn stæðust raunina.
með heiðri — hitt var minna um
vert, hvort menn urðu langlífir
eða áttu góða daga. Ég minnist
einskis sjálfsmorðs kristins
manns fyrir 18. öld. 1 gamla.
daga flýðu góðir menn ekki af
hólmi fyrir ógæfunni.
En við höfum aftur á móti
verið alin upp við trúna á ham-
ingjuna og öryggið. Við teljum
það helgan rétt okkar. Því er
það, að þegar óhamingjan og
mótlætið sækja okkur heim, þá
leggjum við annaðhvort á flótta
eða snúumst gegn bölinu í reiði-
Slíkar sálfræðilegar rann-
sóknir á dýrum opinbera okkur
vísinn, sem hinir andlegu hæfi-
leikar okkar eru sprottnir upp
af.