Úrval - 01.06.1948, Side 115

Úrval - 01.06.1948, Side 115
SJÁLFSÆVISAGA MANNSINS 113- sérstæðir og einkennandi fyrir þá. Það má líkja borgunum í Egyptalandi og Mesópótamíu um þetta leyti við pýramída — neðst var breiður grunnur þræl- anna, næst fyrir ofan þá voru bændurnir, þá iðnaðarmennirn- ir og kaupmennirnir. þar fyrir ofan aðallinn og prestarnir, og loks konungurinn efst uppi. Gríska borgríkið var líkara tveim múrsteinum, þar sem öðr- um er hlaðið ofan á hinn. Efri hvelfingin voru ,,borgararnir“, sem voru afkomendur f ornu inn- rásarmannanna; neðri helming- urinn voru bændur og þrælar. Borgararnir hugsuðu aðallega um stjórnmái og styrjaldir. Þar sem þeir voru afkomendur her- manna, töldu þeir „vinnu“ sér ósamboðna. Þeir álitu það sjálf- sagt, að bændurnir og þrælarnir sæju þeim fyrir öllum líkams- þurftum. En þar sem borgararn- jr voru álíka fjölmennir og þrælarnir, gátu þeir ekki lifað í sama munaði og harðstjórar Austurlanda. Samt sem áður voru þeir yfirstétt, en innan þessarar yfirstéttar ríkti jöfn- uður að mestu. O Tilvera hinna stóru, en yfir- leitt efnalitlu borgarastéttar í grísku borgríkjunum, hefur mikla þýðingu fyrir sögu mína. Þar sem borgararnir voru ekki auðugir, voru þeir einatt óá- nægðir; þeir voru að því leyti ólíkir aðals- og prestastéttum Austurlandaborganna og höfðu áhuga á nýbreytni og nýjungum. Þar sem þeir voru einnig f jöl- mennir, var heldur ekki óeðli- legt, að á meðal þeirra kæmu fram gáfaðir einstaklingar. Þeir sinntu engum ákveðnum störf- um, og gátu því eytt tímanum á margan hátt. Þannig gátu grískir borgarar skapað list, líkamsmenningu og heimspeki. Mörg vitleysan hefur verið skrifuð um Grikki, og ekki sízt um Persastríðið. Enn segja menn í fullri alvöru: „Grikkir björguðu siðmenningunni með því að sigra Persa.“ I augum gáfaðra Egypta og Babyloníumanna hefði slík full- yrðing auðvitað verið hlægileg. Menningin átti upptök sín í Egyptalandi og í Babylon, og hún hafði verið þar við lýði í 2000 ár ■— án afskipta Persa eða Grikkja. Og hvers konar þjóð voru Persar, sem urðu að bíða ósigur svo að menningunni yrði bjarg- að? Þeir voru álíka gáfuð þjóð
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.