Úrval - 01.01.1970, Side 6

4
Reyndin er sú, að þar sem flugumferð er strjál veldur hljóð frá
litlum flugvélum sem engum truflunum
og hefur fallið í sJcugga ýrnissa fyrirhæra á jörðu niðri.
Þoturnar hljóðar í saman-
burði við dansmúsik
ög skellinöðrur
Mikið hefur verið rætt
og ritað um hávaða frá
flugumferð og kennir
ýmissa grasa í þeim um-
ræðum. Því hefur verið
haldið fram að vegna
þessara umræðna taki
fólk nú meira eftir há-
vaða frá flugumferðinni
en hún gefi tilefni til.
Á síðari árum hefur at-
hyglin aftur á móti
beinzt að annars konar
hávaða, sem fáir virð-
ast þó láta sér detta í
hug að dempa, og má
þar nefna til dæmis
tónlist í danssölum o. fl.
sem sannanlega veldur
heyrnarskemmdum.
Margir flugvellir hafa
sett reglur um hámarks-
hávaða miðað við flug-
tak frá ákveðnum flug-
brautum, og eru síðan
gerðar mælingar á há-
vaða frá nærliggjandi
stöðum, til þess að
fylgjast með, að regl-
urnar séu ekki brotnar.
Nú í fyrsta skipti hefur
bandaríska flugmála-
stjórnin gefið út heild-
ar reglugerð um leyfi-
legan hávaða fyrir flug-
vélahreyfla og mun það
einkum vera gert vegna
„risanna“, sem nú eru
í framleiðslu, t. d. Bo-
eing 747, Lockheed 1011
og DC-10. Við athugun
á þessum reglum sést,
að kröfurnar eru all-
strangar miðað við eldri
gerð þotuhreyfla eða
lækkun úr 110—120
— Faxafréttir —
mælieiningum (EPNdB)
í 93—108 eftir þimga
flugvélanna og er þá
mælingin 1800 m frá
brautarenda í flugtaks-
stefnu. Engu að síður
eru þessar reglur ekki
strangari en í gildi eru
sums staðar á flugvöll-
unum sjálfum. Má þar
t. d. nefna flugbraut 30
í Kaupmannahöfn, þar
sem hávaðatakmarkið er
100 db aðeins 1000 m
frá brautarenda. Tvær
aðalleiðir hafa flugfé-
lögin til þess að mæta
þessum reglum.:
1. Takmörkun á flug-
taksþunga.
2. Draga úr afli
hreyfla þegar flug-
vélin er komin í