Úrval - 01.01.1970, Qupperneq 116

114
ÚRVAL
„og losaðu okkur við allt þar, sem
snertir Khrushchev."
Fanginn leit til skiptis á fanga-
búðastjórann og tepakkana. Loks
sagðj hann rólegri röddu, líkt og
kaupmaður væri að tala: „Maður
gerir hvað sem er fyrir te. En, for-
stjóri góður, þú hefur risavaxinn
rass, af því að þú hefur fitnað á
okkar kostnað...“
Hann var tafarlaust gripinn og
dreginn burt. En hann hélt áfram
að hrópa: „Skítugu hóruungarnir
ykkar! Ég fékk 7 ára viðbótardóm
bara vegna Khrushchevs! Þið ætt-
uð því að sleppa mér núna! Þess í
stað ætlið þið að loka mig inni í
einangrunarklefa, og það vegna
hans enn einu sinni."
Við höfðum einmitt mætt vörðun-
um, er þeir voru að draga hann til
einangrunarskálans. (Við höfðum
unnið alla nóttina við fermingu,
svo að við höfðum ekki enn heyrt
fréttirnar um brottvikningu
Khrushchevs). Yfirmenn fangabúð-
anna höfðu tafarlaust byrjað að af-
má nafn og andlit Khrushchevs
hvarvetna í fangabúðunum í bítið
um morguninn í þeirri von að geta
lokið starfi þessu, áður en íangarn-
ir vöknuðu. En þetta viðfangsefni
var þeim ofviða. Brátt höfðu hróp-
andi og hlæjandi fangar slegizt í för
með þeim úrhrökum, sem höfðu selt
sig fyrir indverskt te og voru nú
önnum kafin við að hreinsa burt
allt það, sem ter.gt var hinum fallna
leiðtoga. Þeir hentu gaman að vesa-
lingum þessum og fylgdu þeim eft-
ir. Höfuð Khrushchevs var klippt af
auglýsingaspjöldum og fest á enni
nálægra vina. Myndir af þeim
Brezhnev, Podgorny og öðrum
framámönnum voru líka skemmdar.
Slíkur verknaður var afsakaður síð-
ar á þann hátt, að hann hefði verið
unninn vegna „ringulreiðarinnar",
sem ríkti þá hvarvetna í fangabúð-
unum.
Svo skaut nýtt viðfangsefni upp
kollinum, strax og öll merki um
Khrushchev höfðu verið afmáð í
fangabúðunum. Fangar, sem dæmd-
ir höfðu verið í fangabúðavist vegna
afbrota gegn Khrushchev, tóku nú
heimta frelsi sitt. Sagt var, að í
fangabúðum númer 2 hefðu nokkr-
ir fangar safnað saman eigum sín-
um og þrammað að varðskýlinu.
„Við vorum fangelsaðir fyrir að
gagnrýna Khrushchev," sögðu þeir
við varðmennina. ,,Og nú kemur það
á daginn, að við höfðum rétt fyrir
okkur. Opnið því hliðið. Látið okk-
ur lausa!" Auðvitað voru þeir allir
reknir aftur til skála sinna.
Embættismenn fangabúðanna
reyndu að koma í veg fyrir hugsan-
legt vandræðaástand með því að
kalla fyrir þessa fanga, sem brotið
höfðu gegn Khrushchev, einn og
einn í einu. Þeim var sagt að koma
til skrifstofu rússnesku leynilög-
reglunnar í fangabúðunum. Þar var
þeim sagt að skrifa Æðsta ráðinu
og fara fram á náðun. Augsýnilega
gerðu embættismennirnir ráð fyrir
því, að það tæki fangana nokkurn
tíma að skrifa beiðnir þessar og enn
lengri tíma, að bréfin yrðu send, og
að svo liði enn lengri tími, þangað
til svör bærust. Þeir vonuðu, að þá
væri öll þessi æsing hjöðnuð og allt
væri fallið í sama farveg aftur.
Að minnsta kosti voru það aðeins