Úrval - 01.07.1972, Page 25

Úrval - 01.07.1972, Page 25
í KVENNABÚRI OLÍUFURSTANS 23 hægindastól úr ljónsskinni. Akfeitur llkami hans var vafinn hvitum vafn- ingum. Efst á búknum var andlit, sem olli mér flökrun. Fitupokar frá augum niður til höku. Augun voru dauf, nærri dauð. „Svo þannig lítur fursti út. Fursti, sem enn á tuttugustu öldinni keypti konur af öllum litarhætti og hélt þeim I gullnu búri, svo að hann gæti notið þeirra og misnotað þær, hvenær sem hann óskaði,” hugsaði ég. Þjónninn benti mér að setjast á skemil fyrir framan furstann. Ég gerði það og horfði allan tlmann I augu kjötfjallsins. Það var eins og ekki væri unnt að líta undan þessum augum. Hvorugur okkar sagði neitt. Við sátum um stund og störðum hvor á annan, og annar þjónn kom með heföbundið kaffi. Við drukkum I þögn. Bollinn var fylltur að nýju, og enn drukkum við og slðan rétti ég fram bollann og skók undirskálina. Á þann hátt láta menn I ljós, að þeir vilji ekki meira. Hann skók einnig slna undir- skál, og þjónninn hvarf með bolla og könnu. KEYPT EÐA SELD? Langa stund sátum við þegjandi. Síðan hreyfði hann varirnar, en orð heyrðust engin. „Furstanum leyfist ekki að tala sem venjulégur dauðlegur maður,” sagði svertinginn, „en hann skilur hvert orð, sem þér mælið.” Svertinginn hvarf, en skömmu slðar kom hann aftur með skál með döðlum. Ég át nokkrar. Ég hafði hvorki bragðaö vott né þurrt, siðan við lent- um. Furstinn snerti ekki við matnum. Hann sat einungis og starði á mig. Hann bærði varirnar, en sem fyrr heyrðust ekki orð. Svertinginn horfði meö athygli á húsbónda sinn. Hann las orðin af vörum hans. „Furstinn segir, að þér séuð mjög velkominn I höll hans, og hann segist einnig vera samþykkur skilmálunum.” Hvaö á hann við? Hvaða skilmála er um að ræða? Hvaða verði haföi Mourad greitt okkar? Hafði hann selt okkur? „Gætuð þér spurt furstann, um hvaða skilmála hann sé að tala?” Svertinginn horfði nánast með ótta á varir hins þögla manns. „Húsbóndinn skilur áhyggjur yðar,” sagði hann svo. „Hann mun ganga frá þvi, sem nauðsynlegt er við vin yðar Mourad. Húsbóndinn óskar yður góðrar nætur” Með erfiðismunum stóð fllsbúkurinn upp. Fæturnir titruðu undir honum, og svertinginn þaut til og greip i olnboga hans og leiddi hann burt. Annar þjónn kom inn og fylgdi mér aftur til her- bergisins. ÓTTINN. Ég lá lengi og velti fyrir mér vanda- málunum, og undir dögun sofnaði ég. Ég svaf ekki vel. Ég vaknaði, er þjónn stóð viö rúmið með morgunverð. Ég bað hann að láta matinn á borðið, og er hann var farinn, reis ég á fætur og þvoði mér og klæddist. Ég var I þann veg að setjast viö morgunverðarborðið, er dyrnar opnuðust aftur. Það var Anouk. Hún var föl, og nú virtist hún skyndilega vera svo lltil og veikbyggð. Hún breiddi út faðminn og fleygöi sér I fang mér. Hún grét. Nokkrum minútum síðar, er við sátum við borðið, sagði hún frá þvl, sem hafði komið fyrir hana um nótt- ina. „Eftir að gamla konan hafði skilið okkur sundur, leiddi hún mig inn I herbergi. Þar beið ég I meira en
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.