Úrval - 01.07.1972, Síða 54

Úrval - 01.07.1972, Síða 54
52 tJRVAL dau&ann. Hún greip dauðahaldi eftir huggun og hjálp. Það er hjátrú, að köttur dvelji aldrei lengi á heimili dauðvona manneskju, og þvf fékk Lyn sér kött og kallaði hann Tinker. Kötturinn varð tafarlaust mjög hændur að fjölskyldunni. Einhver sagði henni, að gulrætur hefðu dular- fullar lækningamátt. Og hún hámaði i sig heil ósköp af þeim. Tom fór með hana til andalækns, sem seldi þeim poka með jurtum, sem neyta skyldi með mjólk, og þá mundi gerast kraftaverk innan tveggja daga. Og svo þegar ekkert kraftaverk gerðist, hætti Lyn aö boröa þessar bragðvondu jurtir og hló sjálf að trúgirni sinni. I ágúst heimsótti hún ungan lögfræðing. Hún ræddi við hann um skriftir sinar og möguleikann á því, að hún gæti haft eitthvað fé upp úr þvi, sem yröi svo siðar hægt að nota til þess aö standa straum af uppeldi Jennýar. En þó að Lyn reyndi aö semja og vinna og gegna skyldustörfum sinum sem eiginkona og móðir, var sjúkdómurinn nú að ræna hana öllum kröftum, öllu þreki og allri viljafestu. Lungnaæxlið óx nú og þrýsti á rifin og kom í veg fyrir að arinað lungað gæti þanizt alveg út. Hún byrjaði að taka inn tilraunalyf gegn krabbameini, en þaö reyndist gagnslaust, hvað hana snerti. Reiðin gegn þessu öllu saman ólgaði innra með henni. Jenny er falleg, litil stúika, sem þarfnast þess að eiga móður og föður, sem elska hana. Hvers vegna get ég ekki haldiðáfram að verða henni þessi móðir? Ég þjáist, fjandinn hafi það. ÉG ÞJAIST. Lotið mér að hafa barnið mitt, þið andstyggilegu sjúkdómar, þið þjófar lifsins. Hvers vegna? Hvers vegna? Hvers vegna? Hvað gengur að þér, Guð? Þú ert einhvers konar fáviti, Guð, að gera annað eins og þetta. Hvað græðirðu á þvi? Jenny heyrir mig gráta og vill fá að vita, hvað er að. Ó, Guð, hvers vegna þarf þetta að vera svona? Ég skil það bara alls ekki. Stundum gagnrýndi hún Tom fyrir hár hans og klæðaburð. Hún varð stutt I spuna og örg, þegar hann spurði hana hvað eftir annað: „Lyn, get ég náð i eitthvað handa þér? Vantar þig eitt- hvað?” Nú tók hún mildar verkja- töflur, en þær nægðu ekki. Tom fór að gráta, af þvi að hann gat ekki linað þjáningar hennar, og Lyn faðmaði hann að sér og reyndi að hugga hann. Og siðan grét hún með honum. Stundum skoðaði hún andlit sitt I speglinum. Eitt sinn haföi það veriö mjúkt og ávalt. Nú var þaö fölt og tekiö, kinnfiskasogið og beinabert. Hún eyddi heilu dögunum i hæginda- stól, þegar hana kenndi mikiö til i brjóstholinu og hún átti erfitt með að anda. Þá horfði hún á sjónvarp og kúrði undir teppi. Hún fór að hugsa um bernsku sina, þegar hún mjólkaði kýrnar, lá i for- sælunni undir uppáhaldsheygaltanum sinum, eða tindi ber á sumrin. Hún minntist þegar komið var að henni á bak við hlöðuna, þar sem hún var að reykja vindlinga. Móðir hennar lét hana reykja alla vindlingana og sagði svo: ,,Nú skaltu lesa bibliuna I heila klukkustund.” Hún minntist þess, hversu mjög hún naut þess hluta refsingarinnar að vera látin lesa i bibliunni. Hún bað Sheilu nú að kaupa handa ser bibliu, „sko, I leðurbandi og með rennilás. Mig langar bara til þess að hafa bibliu einhvers staðar nálægt mér.” Sistækkandi æxlið I brjóstholi hennar rændi hana allri orku, svo að hún varö næstum hjálparvana. Nú var það orðið of sárt fyrir hana að halda á I
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.