Úrval - 01.07.1972, Side 152

Úrval - 01.07.1972, Side 152
150 ÚRVAL „Hvers vegna ertu aö þessu?” spuröi ég, þegar ég tók eftir þvi, aö hiln var ekkert farin að eiga viö kvöid- matinn. „Gult er einkennislitur liösins hennár Carol,” svaraöi Evie þessu at- hæfi sinu til skýringar. Ég lét augun hvarfla aö gulri der- húfu og gulum bol, sem lágu þarna til- búin til þess aö veröa pakkað inn. „Þaö hefur ekki hvarflaö að þér, aö þú gangir kannske einum of langt I lita- samræmingunni, ha?” Konan mln leit á mig stórhneyksluð yfir þvl, hversu barnaleg spurning mln var. „Carol er nú orðin 12 ára. Þú etlast þó ekki til þess að hún hlaupi nakin um skógana!” Ég fór inn I næsta herbergi til þess aB hugsa af meiri dýpt um þetta, ýtti til hliöar nokkrum af þeim 27 upp- stoppuöu brúöum og dýrum, sem voru á rúminu hennar Lyn, og settist ein- mana mitt á meðal þeirra.. En ég var varla setztur, þegar Evie kom arkandi inn I herbergiö og veifaði framan i mig einu af bréfunum frá þessari átta ára dóttur okkar. „Lynn langar svo mikiö I skotasmjör, að hún er alveg að sál- ast,” tilkynnti hún. „En þú sendir henni sælgætispakka I gær,” sagði ég. Konan mln teygði sig yfir öxlina á mér og tók upp risavaxna og druslu- lega brúðu. „Þetta er Skotasmjör,” sagöi hún. Svo virti hún þessa ein- eygðu brúðudruslu fyrir sér, en hún hékk varla saman, andvarpaði og hélt beint að saumakörfunni sinni. Viö morgunverðarborðið næsta dag sat þessi stóra, „hálfendurbyggða” tuskubrúða flötum beinum við hliðina á diskinum mlnum, þegar ég settist að borðinu, og glápti heimskulega á mig. Konan mln byrjaði strax að bera fram fyrstu beiðni dagsins á mjög lipur- legan hátt. „Þú mundir nú víst ekki vilja setja brúðuna hennar Lynn I póst núna um leið og þú ferð I vinnuna?” spurði hún. Svo bætti hún þvl við, að ég yrði vist reyndar að fá einhvern á skrifstofunni til þess að pakka henni inn. „Mér þykir þetta leitt, ástin,” hélt hún áfram, „en ég get bara ekki fundið hæfilega stóran pappakassa nokkurs staðar.” Ég beit svolltið fastar I ristuðu brauðsneiðina mlna en venjulega. „Nú, en hvað um alla þessa tómu kassa, sem þú geymir eins og sjáaldur augna þinna niðri I kjallara?” „Þeir fáu, sem eftir eru, eru bara allt of litlir.” „Þeir fáu! Þúátt nóg af kössum þarna niðri fyrir heilan skipsfarm af pökkum.” „Nei, ekki lengur, góði. Ég vissi, hvað þessir tómu kassar fóru óskap- lega I taugarnar á þér, svo að ég seldi þá næstum alla saman á flóamark- aðnum, sem við héldum I siðasta mán- uöi?” „Þú átt þó ekki við, að fólk hafi raunverulega borgað peninga fyrir þá?” ..Sko, konur hafa þörf fyrir tóma kassa, elskan.. Ég fékk fjórðung úr dollar fyrir þá beztu.” Ég fann að vöðvarnir drógust saman á krampakenndan hátt I hendi minni, um leið og ég sléttaði óafvitandi brotin I pilsi tuskubrúðunnar. „Það er sama verðið og mig minnir, að þú hafir selt uppáhaldspeysuna mlna fyrir á flóa- markaðinum, sem þið hélduð.” „Svona, svona, elskan, við skulum ekki minnast á þaðenn einu sinni. Þú veizt ofur vel, að þessi peysa var ekkert annað en göt.” „Nú, það er ekki svo að skilja, að ég hafi gengið I henni á skrifstofunni eða i veizlum. Mér fannst bara þægilegt að
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.