Úrval - 01.07.1972, Síða 152

Úrval - 01.07.1972, Síða 152
150 ÚRVAL „Hvers vegna ertu aö þessu?” spuröi ég, þegar ég tók eftir þvi, aö hiln var ekkert farin að eiga viö kvöid- matinn. „Gult er einkennislitur liösins hennár Carol,” svaraöi Evie þessu at- hæfi sinu til skýringar. Ég lét augun hvarfla aö gulri der- húfu og gulum bol, sem lágu þarna til- búin til þess aö veröa pakkað inn. „Þaö hefur ekki hvarflaö að þér, aö þú gangir kannske einum of langt I lita- samræmingunni, ha?” Konan mln leit á mig stórhneyksluð yfir þvl, hversu barnaleg spurning mln var. „Carol er nú orðin 12 ára. Þú etlast þó ekki til þess að hún hlaupi nakin um skógana!” Ég fór inn I næsta herbergi til þess aB hugsa af meiri dýpt um þetta, ýtti til hliöar nokkrum af þeim 27 upp- stoppuöu brúöum og dýrum, sem voru á rúminu hennar Lyn, og settist ein- mana mitt á meðal þeirra.. En ég var varla setztur, þegar Evie kom arkandi inn I herbergiö og veifaði framan i mig einu af bréfunum frá þessari átta ára dóttur okkar. „Lynn langar svo mikiö I skotasmjör, að hún er alveg að sál- ast,” tilkynnti hún. „En þú sendir henni sælgætispakka I gær,” sagði ég. Konan mln teygði sig yfir öxlina á mér og tók upp risavaxna og druslu- lega brúðu. „Þetta er Skotasmjör,” sagöi hún. Svo virti hún þessa ein- eygðu brúðudruslu fyrir sér, en hún hékk varla saman, andvarpaði og hélt beint að saumakörfunni sinni. Viö morgunverðarborðið næsta dag sat þessi stóra, „hálfendurbyggða” tuskubrúða flötum beinum við hliðina á diskinum mlnum, þegar ég settist að borðinu, og glápti heimskulega á mig. Konan mln byrjaði strax að bera fram fyrstu beiðni dagsins á mjög lipur- legan hátt. „Þú mundir nú víst ekki vilja setja brúðuna hennar Lynn I póst núna um leið og þú ferð I vinnuna?” spurði hún. Svo bætti hún þvl við, að ég yrði vist reyndar að fá einhvern á skrifstofunni til þess að pakka henni inn. „Mér þykir þetta leitt, ástin,” hélt hún áfram, „en ég get bara ekki fundið hæfilega stóran pappakassa nokkurs staðar.” Ég beit svolltið fastar I ristuðu brauðsneiðina mlna en venjulega. „Nú, en hvað um alla þessa tómu kassa, sem þú geymir eins og sjáaldur augna þinna niðri I kjallara?” „Þeir fáu, sem eftir eru, eru bara allt of litlir.” „Þeir fáu! Þúátt nóg af kössum þarna niðri fyrir heilan skipsfarm af pökkum.” „Nei, ekki lengur, góði. Ég vissi, hvað þessir tómu kassar fóru óskap- lega I taugarnar á þér, svo að ég seldi þá næstum alla saman á flóamark- aðnum, sem við héldum I siðasta mán- uöi?” „Þú átt þó ekki við, að fólk hafi raunverulega borgað peninga fyrir þá?” ..Sko, konur hafa þörf fyrir tóma kassa, elskan.. Ég fékk fjórðung úr dollar fyrir þá beztu.” Ég fann að vöðvarnir drógust saman á krampakenndan hátt I hendi minni, um leið og ég sléttaði óafvitandi brotin I pilsi tuskubrúðunnar. „Það er sama verðið og mig minnir, að þú hafir selt uppáhaldspeysuna mlna fyrir á flóa- markaðinum, sem þið hélduð.” „Svona, svona, elskan, við skulum ekki minnast á þaðenn einu sinni. Þú veizt ofur vel, að þessi peysa var ekkert annað en göt.” „Nú, það er ekki svo að skilja, að ég hafi gengið I henni á skrifstofunni eða i veizlum. Mér fannst bara þægilegt að
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.