Ný sumargjöf - 01.01.1865, Qupperneq 75

75
neytt í hófi, en séu þeir drukknir óhóflega, þá eru þeir
niiklu skaðvænni en vin. þegar brennuvímð fór að tíðkast
og hægra varð að úlvega sér vinföng, þá rénaði að vísu
óhóf nianna í neyzlu bjórs og rajaðar, en brennuvínið
spillti þó stóru um, af því það var svo ódýrt, að nautnin
hlaut að verða alraemi. Ofdrykkja jókst því um tíma
raiklu freraur en hún rénaði, en ura tvo hina siðustu
mannsaldra er óhætt að fullyrða, að hún hefir minnkað
stórum, og liafa hinar heldri stéttir víðasthvar gefið alþýðu
gott eptirdærai. Meðal heldri manna er ofdrykkja nú
orðin næsla sjaldgæf, og verða þeir fyrir þá sök eldri en
þeir niyndu verða ella, eu raeðal Jeikinanna er endnrbót
þessi ekki svo langt korain seui óskandi er og vonandi.
Hlýðnist raenn ekki hófsemis boðorði trúar vorrar, þá sjá
þeir illa ráð fyrir heilbrigði sinni.
I þriðja lagi getum vér þess, að læknisfræðin hefir
tekið miklum framföiuin og eru nú fleiri dugandis læknar
en fyr á límuin. Óyndissúrræði það, er raenn hlíllu fyrrum,
að neyta hjátrúarfullra meðala eða að leita til skottulækn-
ara, er nú orðið raiklu fátíðara, þó ekki hafi það lagzt af
með öllu. Jafnfrarat og læknisfræðinni hefir farið fram,
hafa raenn og fundið ýmislegt til sótlvarna, og neyta nú
allrar orku til að sporua við útbreiðslu nærara sjúkdóraa.
Afölluþví, er að þessum framförura lýtur, er bóluselningin
lang merkusl, og er eigi unnt að segja, hve margir eiga
henni líf silt að þakka.
Vér sjáuin þanuig að mannkynið í likamlegum efnum
er alls ekki lakar á vegi statt en fyr á tíðum; það hefir
öllu freinur tekið iniklum framföruin. En þá er þess að
spyrja, hvorl sama verði sagt um hið andlega. Margir