Ný sumargjöf - 01.01.1865, Síða 109

109
þýða?“ segir læknirinn, „því kemurðu með liöfuðlausan
mann?“ „Hver greflllinn?“ svaraði sjómaðurinn, „hann
sagðist ekki hafa misst nema annan fótinn; en hann hef-
ir allténd lýginn verið.“
Okurkarl nokkur var ákærður fyrir það, að hann
hefði lekið 9 í rentu af hundraði eða 3 meira en heimilt
var að lögum. Dómarinn hallmælti honum fyrir ásælni
hans og hörku og sagði að guð á himnum sæji athæfl
hans. „það sakar ekki,“ mælli okurkarlinn,“ þegar guð
lítur ofan af himninum á þessa 9 af hundraði, þá getur
honumhæglega sýnzt það vera 6 af hundraði.“
Skáldið Dante spurði borgara nokkurn í Flórenz, hvað
framorðið væri. „það er nú rélt um þann tímann,“ svar-
aði borgarinn, „að vant er að vatna nautunura.“ „Og
þér standið hér ennþá?“ mælti Dante.
Einusinni kvongaðist maður nokkur, sem verið hafði
fremur slarkfenginn og óreglusamur. Eplir hjónavígsluna
sagði tengdamóðir hans við hann einslega: „Mikið og
hátíölegt er það atriði æfi j'ðvarrar, sem í dag uppbyrjast,
og vona eg nú að þér héðanaf ekki gjörið nein glapp-
askot.“ „Já, það megið þér vera vissar um,“ sagði
brúðguminn, „og því lofa eg yður, að þetta skal vera
mitt síðasta glappaskot.“
Maður, sem lá á banasænginni, tók þannig til orða
við konu sína: „Hjartað mitt! segðu mér nú hreinskilnis-
lega einsog er, hefirðu allténd verið mér trú?“ „En hvað