Fylkir - 01.05.1920, Qupperneq 75

75
Hvor er arðsamari og vissari: landbúnaðurinn eðá sjávar-
. útvegurinn ?
^ síðustu áratugum hefur sú skoðun óneitanlega rutt sér meir
s meir til rúms, að sjávarútvegurinn væri miklu arðvænlegri hér
^ Jsland en landbúnaðurinn. Vöxtur sjóþorpanna og fólksekl-
n til svefta eru óræk sönnun fyrir því, að sú skoðun ríkir enn
hv'vetna.
b*'11 mikla fiskiskipafjölgun á síðustu 20 árum og hin miklu
PPgrip á sama tímabili ásamt feikna háu verði á öllum sjávar-
"furð
staðf,
uui (einkum á síðustu 5 árum) hafa, alt til þessa, styrkt og
est allan þorra alþýðu í þeirri trú, að sjávarútvegurinn væri
j* arðsamari en landbúnaðurinn, og um leið hefur fjöldi vinnu-
ks 0g jafnvel efnaðir bændur flutt úr sveitunum til sjóþorp-
Ua og kaupstaðanna, í von um fljótfenginn auð og náðugt líf
vetrum. - En svo koma tvo aflalítil ár, og sjávarbændur og
^. 'r útgerðarmenn verða fyrir stórskaða, og vinnufólkið, sem
f ,st við mörg hundruð króna sumarkaupi, fær naumast fyrir
j 1 s'tu og verður að hverfa aftur með tómar hendur á haust-
’ °g lifa við harðan kost og litla atvinnu í sjóþorpunum yfir
ar Ur|in, nema þeir fáu, sem sætta sig við að fara út í sveitirn-
Ijf a^Ur eða þá leita til útlanda. Þetta er ástandið nú, óg lítið út-
hfjjJ'1, að svo mikil atvinna verði fáanleg í fjölda kaupstaða, að

þörfum hins sífjölgandi kaupstaðalýðs. — Pessi
s sveitafóiksins til kaupstaðanna hér á íslandi minnir á
ðl^j Shonar aðsókn vinnulýðsins erlendis til borganna á síðustu
Var’ ^3r 'bú3*3*3 borganna, t. d. á Bretlandi og Frakklandi,
0rðin yfir 50°/o ailra landsbúa, óg verkföll voru þar orðin
^stum
Hvað
dagleg.
aHdi Cl v'ð Þessum kaupstaða ofvexti að gera, og þar af leið-
^ a*vinnuleysi fjölda vinnandi manna og kvenna þar á vetrum?
tye^Vern'g á að nota allan vinnukraft jjjóðfélagsins sem bezt?
Vj ððrum orðum: stemma stigu fyrir ofmergð fólks og at-
^leysi í sjóþorpum og kaupstöðum, en fólkseklu til sveita?
á íslandi
hefur kaupstaðafólkinu fjölgað á
síðustu og
6*