Fylkir - 01.05.1920, Qupperneq 99

99
^agði einn sveitaprestur við mig nýiega:
^"'Heimsófriðurinn var ekki fremur Miðveldum Evrópu að kenna
Bandamönnutn sjálfuni, þrátt fyrir alla landafíknina, alla
^gengnina og grimdina, sem Bandamenn hafa borið þeim á
og þrátt fyrir heift og álas Ameríkumanna, sem studdu
^ '’damenn til sigurs. — Aðalorsök heimsófriðarins var sú, að
0rPjóðirnar höfðu, svo áratugum skifti, hafnað boðorði Krists,
111 segir; Leitið fyrst guðs rikis og þess rcttlœtis, scm þvi til-
\iflr’ svo mun y^ur nnnað veitast. En þettdiriki, sem Krist-
v>ldi stofna hér á jörðu, er riki réttlætisins, sannleikans, trú-
.. lnnnr og kœrleikans. — Stórþjóðirnar leituðu fyrst og fremsi
nn eigin hagsmuna, nl. auðæfa, upphefðar og valda, og létu
g'8 'Hlu skifta um réttvísi og heilagt líferni. — Friðarskilmálarnir
g neyðarkostir, svo harðir, að Bretum sjálfum blöskrar og
^darikjamenn hörfa frá forviða. En þeir Clemenceau og Lloyd
(-r 0rge vikna ekki að heldur, fremur en ef hjörtu þeirra væru
v .stemi. En þessi ákvörðun Frakka og Breta, að kúga Þjóð-
^ 13 til fui|S) getur kostað Bandamenn, einkum Breta og Frakka,
fjör
og frelsi. Asíuþjóðir láta naumast tækifærið til að los-
^ Undan yfirráðum Bandamanna sleppa úr greipum sér. Sjáum
hvað Japanar gera.«
sjð 'hrfyigjan(fj ádrepa, sem birtist í blaðinu »ísafold< 7. júní
Uniast'-, sýnir ögn nánar, hvernig á stóð þá fyrir Þjóðverjum, og
g 'eið skýrir hún ofurlítið betur frá þeim skilmálum, sem
atl(lamenn höfðu þá sett þjóðverjum:
j sFRIÐÁRSAMNINGARNIR.
ar er m^nuður síðan að Bandamenn birtu Rjóðverjum frið-
hef 1 rns*a sina 1 Versailles. Útdráttur úr þeim friðarskilmálum
ei . r Þegar verið birtur hér í blaðinu, en þó fá menn af honum
ha \ nerria htla hugmynd um það, hvað friðarskilmálarnir voru
Se lr- Skal hér þó eigi farið út í það að rekja þau atriði öll,
si . • e'8' var getið í útdrættinum, en að eins minst á fátt til
^’ngar.