Fylkir - 01.05.1920, Qupperneq 119

119
3/4
'ðju
n,'H. kr., né að aflstöð til herbergjahitunar, matsuðu, ljósa og
*tti að kosta með öllum tækjum mikið yfir 1 'I* mill. kr.
ÍÖIdi blaðagreina hefur birzt hér í bænum um hið svonefnda
^ Ve'tumál. Orðið rafveita kemur held eg fyrst fyrir í ritgerð
.r- Quðm. Hlíðdals í 3. h. Búnaðarr. 29. árg., og mun vera stytt-
6 á orðinu rafmagnsveita, sem öllum er skiljanlegt; þar á móti
margir hneykslast á orðinu rafveita, því orðið rafur þýðir
halega, ekki rafurmagn, heldur hlut eða efni, sem ekki er veitt
s °g rafurmagninu er veitt. Eg hef áður mælt með nýyrðinu
* 'lrU> en það hefur enn ekki náð alþýðu hylli; þó auðsjáanlega
yH orðinu elektron, gríska nafninu á rafurmagni. Pyki alþýðu
'HiQgn fallegra orð og rafveita full skiljanlegt, svo er mér ai-
j ® sama. Enda mun orðið rafur vera náskylt orðinu ra, sem
rrum þýddi Ijós eða Ijóssins guð, og kemur fyrir í latneska
r t|r|u radius (o: geisli), sbr. enska orðið ray og franska orðið
svo að orðmyndin rafveita má standa fyrir mér. — Ann-
, .er það ekki uppruni orðsins, sem eg vildi skýra, heldur mál-
sem það orð átti að tákna, nl. notkun raforku, til ljósa,
suðu og, ef til vill, til herbergjahitunar. Hafa sumir greina-
^ undar viljað fresta framkvæmdum, þar til verð á raforku-
0 0,^um og tækjum lækkaði. Aðrir hafa viljað fylgja mælingum
j ^ ^tlunum þeirra O. Hlíðdals, og koma verkinu sem allra fyrst
ramkvaemd, og enn aðrir vilja láta sækja orkuna austur í Goða-
lj. s> Þar sem nægileg orka fáist til herbergjahitunar jafnt og til
u Sa> suðu og iðju. Ennfremur hafa menn haft skiftar skoðanir
n kpstnaðinn, t. d. verð suðuáhalda. Fullyrti einn úr rafveitu-
ndmni t. d., að suðuáhöld handa »lítilli fjölskyldu* muni kosta,
jj.a hafj a|t til þessa kostað, um 100 — 150 kr. (sbr. »Verkam.«
Kr ^ m*^ve er, eða skuli vera, segir höf. ekki.
^ a móti hafa aðrir fullyrt, að fullkomin suðuáhöld kostuðu
a ^0 — 4oo kr. og þar yfir, sjá »íslending«. Sömuleiðis hefur
^^ar rafveitunefndarmaður sagt í mína og fleiri manna áheyrn
fjö' '• m.), að sumarið 1918 hefðu rafsuðuáhöld handa meðal
skyldu verið boðin til kaups í Oautaborg, Svíþjóð, á 250—