Fylkir - 01.05.1920, Qupperneq 133

133
a jörðu hér en nú, ef mest skyldi marka það, sem mest ber á. En minnast
J1,a Þess, að undir morgun er kaldast*. Sjötti kafli sömu ritgerðar er snildar-
saminn. Pað er yfirlit yfir nútíðar þjóða rök og horfur. Á 206 bls., 2. h.
yslls, segir höf.: >Þegar menn komast á leið hinnar nýu lijfrœði munu þeir
,ayna að forðast fjandskap og ófrið ekki síður en banvænustu sýkla«. Og á
|.j ; öls. s. h.: >Vaxandi samstilling, vaxandi samtök, eru framfara skilyrði
a^Slns*......íÞegar þetta verður vitað (þannig), þá fer að vora á jörðu hér
hinu mikla sumri, þó að svo lengi hafi dregizt, að óvænlega horfði. Þá
^unu allar hvítar þjóðir kappkosta að verða samtaka og skilja miklu gjör
nú, hversu ber að stjórna öflum náttúrunnar, og hversu þar er þörf vits
s hugrekkis, ekki síður en á morðöldum, og þó miklu betri leið að æfa
Sl1^ (sjá bls. 208 2. h. N.).
fle-VOna £uiikorn er að finna víða, ef ekki á hverri bls. Nýalls. En þó mun
hið*1"11 en mer *‘nnas* Þar tnjög margt næsta víðsjáls vert, t. d. sagan um
*niikla«, mögnunar eða áhrifa, >samband«, sem höf. segist hafa fyrstur
PPgötvað. Einnig sumar rökleiðslurnar og málið.
(v- na hvaða ástæðu hafa menn til, að halda drauma og dáleiðslu fyrirbrigði
eti ranir) vera til orðin fremur fyrir áhrif lifenda á öðrum hnöttum, heldur
4 fyfir áhrif framiiðinna manna sálna, eða fremur fyrir þeirra eða nokkurra
''Vn'9 állri^ he|öur en fyrir störfun eða starfsemi hins lifanda llkamlega, loft-
. laða 0g óðkynjaða efnis, sem enginn spekingur eða vitringur né alt mann
ni^ þekkir enn til fulls?
vaða íslenzka er: >þegar þetta verður vitað?“ Hefur sögnin vita þá þol-
^ ~ Eins þegar höf. fer að slá um sig með Eddu, þykir mér hann
‘nn*^ 01 mii<‘® ‘ ian2- Mjölnir vill höf. t. d. rita Mjöllnir. Er mjöll þá stofn-
> eða hefur höf. aldrei gætt rússneska orðsins molnia, elding?
b|s kt ma segJa um “PPtekningu tveggja vísna úr Vafþrúðnismáii, sjá 121.
h., neðanm.gr. Þar ritar höf.:
Óðinn
spyr:
Vafþrúðnir svarar:
Hverjar ’ro meyjar,
es líða mar yfir,
fróðgeðjaðar fara.
Þríar þjóðir, falla þorp yfir
meyja Mögþrasis;
hamingjur einar þærs í heimi eru,
þó þær með jötnum alask.
3_ Var er samræmið eða >sarnstillingin« í, að rita bæði >’ro« og »eru«, fyrir
l^ers- flt. nút. frams.háttar? Hvað táknar orðið líða í 2. h. fyrri vísunnar?
p Vern hinna mörgu heimspekinga, vtsindamanna eða siðbætenda dr. H.
' hefur ■ - - - - - - - -
tekið sér til fyrirmyndar, veit eg ekki. Hitt er mér ljóit, að hann
/