Fylkir - 01.05.1920, Page 140

140
nægjandi og alveg réttar þýðingar verið gefnar af ýmsum orðum
og orðatiltækjum í heilagri ritningu, ekki einu sinni af orðinu
Jahve, og mér er nær að halda, að orðið Kristur sé rangleg3
ættfært og ranglega þýtt (sjá 4. hefti »Fylkis«). Enda ekki vou.
að íslenzkir kennimenn kunni grísku og hebresku betur en Grikk'r
og Ísraelítar sjálfir. Að eins eina útlegging af biblíunni hef
séð, sem útleggur orðið Jahve rétt, þ. e. hinn ævarandi (sanni)
En íslenzkum fræðimönnum hefur ekki tekist betur að þýða
ýms nöfn og orðtök íslands merkustu bókar, Eddu. Myrkrið,
sem hvílir yfir Eddu kenningunni eða Ása fræðinni, er næstuni
óttalegt, og ekki von, að ólærð alþýða vogi sér þar inn, Þ°
skáldskapur sé og á forn íslenzku skrifað. Sannleikurinn er sá,
að engin góð og ábyggileg þýðing er enn til, hvorki af Sœmund'
ar né Snorra Eddu, þótt Árna Magnússonar útgáfan mikla sýu'
afar mikið erfiði og talsverðan lærdóm. Orð eins og aur, Auf'
gelmir, Yggdrasill, Pór o. s. frv. eru, að eg held, alveg raug|
ættfærð og útlögð, og þó er þetta alt skáldskapur og á sviði
skáldskapar og orðvísi, og á þvi sviði ættu íslendingar að stauda
útlendingum framar. En einmitt þar hafa útlendingar, eins og
Rask, F. O. Bermann og Holmboe, skarað langt fram úr. EU
samt er það einkum og sérstaklega á sviði orðvísinnar og skáld'
skaparins, sem íslendingar hafa áunnið sér heiður meðal meuf'
aðra þjóða.
í raunvísindunum erum vér alt skemra komnir; í þeim fr#ð
uin eigum vér íslendingar varla neinar frumritaðar bækur til, seu1
komist í vísinda ritatölu; óþarfi að telja þær upp, þótt fáar séU'
Eg man helzt eftir steina og land-lýsingum Eggerts Ólafssonar>
ieiðbeiningu í landmælingum eftir Björn Ounnlaugsson og uátt'
úrufræðis ritum þeirra B. Gröndals, Bjarna Sæm. og dr. Þ. Th°r'
oddsens. Veruleg alfræðarit eigum vér ekki til, ekkert nema sru
pésa alfræðalegs efnis, nema ef telja skyldi Hagfræðisskýrslurrl'
ar, sem stjórnin hefur gefið út síðustu árin, og veðurtöflur;
er þó meiri þörf á ritum alfræðalegs efnis, heldur en ástasögu,Tl
og tvífara sögum. Hvorki háskóla kennarar né gagnfræða keuu'