Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1888, Qupperneq 2

a
ekki barna auðið, en fjelag vort var óskabarn hans.
Hann gaf því lífið og hlynnti að því í uppvexti þess
og studdi það af fremsta megni, meðan hann lifði.
Oss ætti því að vera bæði skylt og ljúft að rifja upp
endurminninguna um þenna mann.
Stjórn hins íslenzka bókmentafjelags hefir beðið
mig að minnast ioo ára afmælis Rasks, og mjer er
það ánægja og sómi að verða við þessum tilmælum
stjórnarinnar. En hins vegar finn jeg til vanmáttar
míns, þegar jeg á að tala um þenna mikla mann.
Til þess að skilja til hlftar allan hans yfirgrips-
mikla vísindalega starfa, til þess að meta hann rjett
og geta gert það efni ljóst fyrir öðrum, þyrfti mað-
ur að hafa hina dýpstu þekking á öllum þeim tung-
um, sem Rask kunni eða lagði stund á, en þær
voru fleiri en 50, maður þyrfti að vera meistari í
samanberandi málfræði og sögu hennar, einkum
að þvf er snertir hin svo kölluðu arisku mál,
en um fram allt þyrfti maður að vera meistaralega
að sjer í norðurlandamálum og íslenzku og sam-
bandi þessara mála við önnur skyld mál af
hinum ariska málaflokki. Jeg hefi ekki þessa
kunnáttu og verð þvf að biðja yður, háttvirtu til-
heyrendur, að vera vorkunnsamir við mig og virða
viljann fyrir verkið. Jeg treysti mjer ekki til að
skýra frá öllum hinum margbreyttu áhrifum, sem
þessi maður hefir haft á málfræði vorra tíma, enda
veit jeg, að aðrir muni gera það betur, en jeg er
fær um. En hitt ætla jeg að reyna, að skýra frá
helztu æfiatriðum hans1 og lýsa sem bezt jeg get
pýðingu hans fyrir ísland og íslenzkar bókmentir og
1) í æfiágripi Rasks, sem hjer fer á eptir hefi jeg einkum
stuðst við æfisögu hans eptir N. M. Petersen framan við R.
Rasks Samlede Afhandlinger, 1. part.