Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1888, Síða 21

21
Meðan Rask var á íslandi hafði hann fengið
stöðu sem undirbókavörður við háskólabókasafnið
með 200 rdl. launum. Riti hans um uppruna ís-
lenzkrar tungu hafði verið vel tekið af vísindafje-
laginu. Hann langaði nú mikið til að komast fyrir
hina elztu uppsprettu islenzkunnar, og rjeð af, ef
unnt væri, að fara í austurveg til þess að leita henn-
ar. Hinn ágæti mentavinur og máttarstoð Rasks
geheimeráð Biilow á Sanderumgarði á Fjóni lánaði
honum fje til þeirrar ferðar. Var svo ákveðið í
íyrstu, að Rask skyldi ferðast um Svíþjóð, Finnland
og Rússland, en þegar Rask var kominn til Rúss-
lands, rjeð hann af að fara alla leið austur til Persíu
og Indlands, og fjekk styrk til þess. í október-
mánuði 1816 lagði Rask á stað frá Höfn í þessa
langferð, og hafði hann viku áður skilað afsjerfor-
setastörfum í bókmentafjelaginu, og var Bjarni Thor-
steinsson kosinn í hans stað (18. okt.). Rask fór
fyrst til Stokkhólms, og var þar um kyrt í tæp 3
missiri, lagði stund á íslenzku, sænsku, persnesku,
rússnesku og fleiri mál, hjelt fyrirlestra um íslenzku,
gaf út bæði Sæmundar Eddu og Snorra Eddu, þýddi
hina íslenzku málfræði sína á sænsku, lagfærði hana
og endurbætti og gaf hana út á prent; líka gaf
hann út ágæta engilsaxneska málfræði um þessar
mundir. Svo miklu fjekk hann afkastað. J>á var
kali mikill milli Dana og Svía, og þótti ýmsum
merkum mönnum dönskum nóg um, hversu mikið
brjefi til Rasks, skrifuðu að Stapa 16. febr. 1829 kemst hann
svo að orði : „Enginn mun geta með sanni sagt, að bók-
mentafjelagið hafi nokkru sinni hingað til leitazt við að veikja
landsuppfræðingarfjelagsins krapt. það bókmentafjel. hefir
látið prenta, er allt slikt, sem landsuppfr.fjel. annaðhvort ei
gat eða vildi skipta sjer af, og sem þar hjá—það ýtrasta jeg
veit—hefir verið mörgum i geð, en engum í óhag“.