Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1888, Page 96

96
til að koma austur um allt land, gat jeg ekki látið
það hjá líða. það var líka ein sú skemtilegasta
reisa, sem jeg hefi nokkurn tíma gert; veðrið var
gott, vötnin allstaðar í bezta lagi og fólkið gestris-
ið, vænt og vel siðað víðast hvar, og málið hreint
og kröptugt, nema kannske í eystri parti Skapta-
fellssýslu dálítið afbakað í stöku tilfellum.
Jeg þakka yður ástsamlega fyrir kveðjuna í brjef-
inu til Sra. Arna, sem kom með póstinum, en ef það
var annað eldra brjef, sem þjer gátuð um við mig,
að þjer vóruð þá búnir að koma á leið með vissum
manni, þá er það ekki enn komið til skila.
Enn þá hefi jeg dálítið erindi til yðar, sem er, ef
þjer vilduð gera svo vel með hentugleikum að láta
mig vita, hver hjálparmeðöl (auk þeirrar dönsku út-
leggingar) þjer höfðuð við höndina til að útleggja
Paradísarmissir. Orsökin er sú, að engelski prest-
urinn Sra. Henderson, sem hefir hugsað um að fá
prentað yðar útlegging í Englandi, hefir eins og jeg
dáðst að því, hvað langt um betur það hefir tekizt
yður en þeim danska útleggjara að ná orðatiltæki
og snilli aðalskáldsins; okkur þætti þess vegna fróð-
legt að vita, hver hjálparmeðöl (önnur betri) þjer
kannske hafið haft.
Ekki er búið enn ! Hann þ>orlákur á Skriðu, sem
jeg heimsótti, á meðan jeg var á Möðruvöllum, var,
eins og aðskiljanlegir aðrir, svo góður að Ijá mjer
öll þau smástykki eptir yður, sem hann á, en á
milli þeirra var brjef í ljóðum, mikið skemtilegt og
fallegt, sem eitthvað—jeg held skeiðvatn—var kom-
ið á, svo það var orðið ólæsilegt á sumum stöðum.
Gætuð þjer úr minninu uppfyllt það aptur, skyldi
mjer þykja vænt. f>að sem var læsilegt af því, var
þetta: